Informatie bestemming
Belangrijke adressen · Verkeersbureau Nederland: Maison de la France, Prinsengracht 670, 1017 KX Amsterdam. Tel: (0032)900-1122332 (€ 0,50 / min). E-mail: [email protected] Internet: www.franceguide.com · CRT Champagne Ardenne:www.tourisme-champagne-ard.com www.tourisme-champagne-ardenne.com Bikeroutes Langres. Op de kaart Pays de Langres et des 4 Lacs no: 3615IGN (schaal 1:50.000) staan zeventien’ mountainbiketochten. Die zijn prima te mixen met het uitgebreide net aan wandeltochten. De toeristische informatie op de kaart staat ook in het Nederlands vermeld. Meuse & Semoy. Er zijn 22 uitgepijlde routes. In totaal 400 km. De meeste routes starten vanuit Monthermé en omgeving. Bij de VVV is een bikestation met kleedruimte en douches. Indien gewenst maken ze er een compleet programma voor je met overnachtingen etc. e-mail: [email protected] La Haute Marne (het gebied waar Langres en Joinville onder vallen). In het boekje Balades et randonnées La Haute Marne (ISBN:2-84466-066-5) staan 45 tochten die geschikt zijn om te wandelen en te biken. Het merendeel van de tochten is tussen de tien en twintig kilometer lang en zijn onderling te verbinden. Het boekje (alleen in het Frans) geeft veel toeristische informatie. Op de sites: www.champagne-ardennen-toerisme.nl/ en http://nl.wikiloc.com staan een aantal tochten beschreven. Vienne le Château. Op de kaart Pays D’Argonne no: 3615IGN (schaal 1:50.000) staat een flink aantal mountainbiketochten. Die zijn prima te combineren met het uitgebreide net aan wandeltochten. Op de kaart staat de toeristische informatie ook vermeld in het Nederlands. Weer/beste tijd Mei tot half oktober. Overnachtingen Het aantal mogelijkheden is heel erg uitgebreid. Het systeem van chambres d’hôte sprak ons aan. Betrekkelijk goedkoop en dé manier om in contact te komen met de locale bevolking. Algemene informatie over hotels in Frankrijk: www.logis-de-france.fr Wij verbleven in: · Auberge des Voiliers Peigney bij Langres. Tel : (0033)325875757 · Chambre d’hôtes Marie & Thierry Paquet, Vecqueville (bij Joinville). E-mail : [email protected] · Hotel Campanile ‘Epernay Dizy’ in Les Terres Rouges (bij Epernay) : e-mail: [email protected] Internet: www.camanile.fr · Hôtel-Restaurant Le Tulipier Vienne le Château. E-mail : [email protected] internet : www.letulipier.com · Auberge Ferme du Malgré Tout in Revin: tel : (00 33)324401120 Eten en drinken Frankrijk staat bekend als een culinair land. Voor fietsers is dat niet altijd zo. Het onderdeel koolhydraten blijft bij de meeste maaltijden onderbelicht. Over de kwaliteit van de maaltijden kunnen we niet klagen. On the road is er een opvallend gebrek aan restaurants, cafés en terrasjes in de kleine dorpjes en gehuchten. Het is verstandig om tijdens fietstochten zelf het benodigde eten en drinken mee te nemen. Culinaire tip: Hotel Restaurant Le Cheval Blanc in Langres. www.hotel-langres.com |
CHAMPAGNE-ARDENNENKnallende kurken en rokende remmen in de
Tekst en foto’s: Ronald en Ingrid Jacobs ‘Champagne’ in de naam Champagne-Ardennen wekt het beeld van ontelbare wijnranken in een Franse provincie. In real life is dat alleen in een deel van het in het oosten gelegen departement, Marne. Het landschap van de Champagne-Ardennen biedt zoveel meer. Eindeloze vlaktes, uitgestrekte stille bosgebieden, enorme lappen landbouwgrond en her en der een klein dorp. Voor mountainbikers zijn er heuvels en kleine bergen die maximaal 504 meter in de hoogte reiken. Zoekers naar heel veel rust zullen het vooral in het departement Haute Marne naar hun zin hebben. Langres (Haute Marne) Wie naar de kaart van Frankrijk kijkt, ziet in het noordwestelijk deel de langwerpige provincie Champagne-Ardennen liggen. Op het eerste gezicht lijkt het een niet al te groot gebied. Schijn bedriegt want België past er bijna in. De bevolkingsdichtheid in de Champagne-Ardennen is slechts 3,3 inwoners per vierkante kilometer, en dat is minder dan één procent van de dichtheid in Nederland! De provincie Champagne-Ardennen bestaat uit vier departementen, Aube, Marne, Haute Marne en Ardennen. Tijdens onze rondreis rijden we tochten in drie van de vier departementen. We starten in het zuidelijke romantische vestingstadje Langres. De plaats heeft de twijfelachtige eer de koudste stad van Frankrijk te zijn. De statige renaissance huizen en indrukwekkende authentieke vestingmuren zorgen voor een rustige sfeer. Het zou zo dienst kunnen doen als locatie voor de Avondetappe met Mart Smeets. Was Langres in het verleden van strategisch belang nu bekoort ons slechts het uitzicht over het weidse landschap. Onze eerste tocht rijden we rond het Lac de la Liez, vlakbij Langres. Een tocht voor beginners, maar wel lekker om erin te komen. Op een zandstrandje treffen we niet meer dan een handjevol toeristen aan. Op de ‘echte’ onverharde trails zijn mensen een schaars goed. In deze streek wonen dan ook heel veel meer koeien dan mensen. Treffen we eindelijk iemand, blijkt het geen locale te zijn, maar een zwaar bepakte pelgrim op bedevaart naar het zuiden. Champagnestreek Na de meren en vlaktes in het zuiden trekken we 180 km verder naar het noordwesten. We komen aan in het gebied van de champagne. ‘Champagne’ is een beschermde naam. Dat blijkt uit het feit dat in 1927 de grenzen van het champagnegebied tussen Reims en Épernay bij wet zijn vastgelegd en beperkt tot ‘slechts’ 31.000 ha. De ruimte voor wijnvelden is dus relatief klein en dat maakt goede champagne zo kostbaar. De VTT of ‘Velo toute terrain’, zoals de mountainbike hier heet, is zichtbaar populair. Uitgepijlde mountainbikeroutes lopen soms dwars door de uitgestrekte wijnvelden. Denk niet te licht over de zwaarte van de tochten. De kalkbodem is namelijk hobbelig en korte venijnige klimmen volgen elkaar in rap tempo op. De witte bodem reflecteert het felle zonlicht waardoor het voelt alsof je in een bakoven fietst. Als de kuiten dan ook nog gaan branden van al de inspanning, is het feest compleet. We ondervonden ook hoe het is als de grond van een wijnveld vochtig is. Water maakt de toplaag glibberig en dat maakt het er allemaal niet gemakkelijker op. Toch hoort een tocht door de wijnvelden op de lijst van iedere mountainbiker die alles in zijn of haar carrière wil meemaken. Buiten het mountainbiken maken de fraaie panorama’s, de schilderachtige dorpjes en de hard werkende vriendelijk zwaaiende boeren, de inspanningen meer dan de moeite waard. Op de één of andere manier voelen wij ons helemaal thuis midden op die wijnvelden. Épernay (Marne) Het episch centrum van de ‘champagnemacht’ ligt in de stad Épernay. Op de Avenue de Champagne staan tientallen statige champagnehuizen naast elkaar. Een bezoek aan zo’n champagnehuis is een must! Wij verruilen het harde mountainbikezadel voor het zachte pluche van het exclusieve champagnehuis Perrier-Jouët. De rondleiding in het Nederlands (!) is bere interessant. Nooit geweten dat er zoveel werk en vakmanschap bij komt kijken om een fles van dat bruisende goedje te maken. Het aaneengesloten netwerk van 10.000 vierkante meter kelders met daarin ontelbare flessen van het kostbare vocht is indrukwekkend. Absurd eigenlijk dat er mensen zijn die bereid zijn om een paar duizend euro neer te leggen voor één fles champagne, terwijl er aan de andere kant van de wereld mensen dood gaan van de honger. Misschien ben ik wel een moraalbiker met krokodillentranen, want toen ze me een glas van die topkwaliteit aanboden zei ik geen nee. Sterker nog, voor iemand die alleen bij hoge uitzondering alcohol drinkt, smaakte het zalig. Zelfs naar meer….. Joinville (Haute Marne) Na een dagje ontspannen biken is het tijd voor de volgende bestemming. We springen in de auto en rijden honderdkilometer noordelijker naar het stadje Joinville. Een stuk buiten die stad staat de boerderij, met een heuse familiekapel, van de familie Thierry en Marie Paquet. Het boerenleven laat in deze tijd van globalisering de schoorsteen niet hard genoeg roken. Pa en ma Paquet hebben daar een mouw aangepast met de verhuur van een aantal kamers in het bijgebouw van hun fors uitgevallen boerderij. In goed Frans noemen ze dat ‘chambres d’hôte’. ‘s Avonds laat schuiven we aan voor een stevige en gezonde maaltijd bereid door de vrouw des huizes. Het bedrijf beslaat de oppervlakte van een flinke stad. De helft staat vol met koren. De andere helft is de speelwei voor ongeveer honderdvijftig koeien. Hoezo scharrelkoeien? Thierry is ‘toevallig’ ook de vice-president van de locale VVV. Zo’n bron van informatie is natuurlijk niet te versmaden. We leren dat in de directe omgeving van Joinville een stuk of tien mountainbiketochten zijn uitgepijld. Eén ervan komt zo’n beetje voor de deur van de boerderij langs. We nemen de proef op de som. Het glooiende landschap rond Joinville heeft een lieflijke uitstraling met felrode klaprozen en kobaltblauwe korenbloemen in de immense velden vol goudgolvend koren. Langzaam maar zeker leidt de route naar de bossen. Daar staan lage struiken vol wilde bosaardbeien. Klein maar mierenzoet. Een onverwachte traktatie van moeder natuur. Vienne le Chateau We reizen verder naar het noorden. Vienne le Château is de volgende stop. Hier niet bij ‘de boer’, maar in een behoorlijk chique hotel. De dorpjes en gehuchten zijn uitgestorven. Van een restaurant of café hebben ze in dit deel van de wereld nog nooit gehoord. Als we wonder boven wonder onderweg toch een cafeetje ontdekken, stamt die uit de tijd dat er nog met houten francs werd betaald. Een romanticus zal het authentiek noemen, wij vinden het oud en onderkomen. Vreemd genoeg betaal je voor een klein kopje koffie ook nog eens de hoofdprijs. Toch klagen we niet, want de Jezuïeten’ laten ons later die ochtend weer lachen. Als we namelijk na afloop door de nodige hoogtemeters de verloren koolhydraten willen aanvullen bezoeken we een bakker naast de kerk. In de vitrine liggen enorme ‘Jezuïeten’ ons aan te staren. Voor wie niet thuis is in de bakkerswereld zijn dat kort gezegd enorme driehoekige bladerdeegpunten gevuld met verse gele pudding. In een schaduwrijk plekje werken we ieder een verse ‘geestelijke’ naar binnen. Hij smaakt boven verwachting. In de middag staat er nog een tocht van vijftig kilometer op het programma. We kijken elkaar even diep in de ogen. Geen moment van twijfel, als een speer terug naar het bakkersvrouwtje voor nog twee van die gelovigen. Vanuit Vienne le Château en in de directe omgeving zijn diverse mountainbikeroutes uitstekend uitgepijld. Bij de locale VVV kregen we een paar A4-tjes met uitgepijlde tochten. Vreemd genoeg waren twee ervan, die voor het kantoor van de VVV langs komen, totaal onbekend bij het meisje aan de balie. Jammer voor haar, want het stevig heuvelachtige gebied kent schitterende bossen en ontelbare paden. De twee tochten die wij reden, zijn zeker de moeite waard. Zowel vanuit mountainbike technisch oogpunt, als vanuit historisch oogpunt. Gelukkig biedt de kaart Pays D’Argonne meer uitkomst dan de informatie van de VVV. Op de kaart Pays D’Argonne staan heel veel wandel- en diverse mountainbiketochten. Tijdens de eerste wereldoorlog is in dit gebied hevig gevochten. Granaatkraters, loopgraven, bunkers en monumenten zijn nog overal aanwezig. Het aantal gedenkstenen dat je onderweg tegenkomt is ontelbaar. Ieder gehucht in de streek heeft een militair kerkhof waar de identieke kruizen keurig in het gelid staan. Als voor ieder kruis één traan is gelaten, is er een groot meer mee te vullen. Ik kan er niets aan doen, maar een dergelijke aanblik maakt mij altijd triest. Als ik de beelden uit Irak en Afghanistan zie, weet ik het zeker. We leren niets van de lessen uit het verleden. De uitstekend uitgepijlde routes vallen zeker niet onder de categorie platgereden trails. Sterker nog, het lijkt erop dat wij sinds lange tijd de eerste zijn die hier afdrukken van noppenbanden achterlaten. Veel paden zijn ook overwoekerd. Afwisselend is de route zeker. Door dichte bossen, tussen weilanden, over singletrails en brede paden. Het aantal hoogtemeters blijft beperkt. Ardennen Onze laatste stop bevindt zich in het uiterste noorden van de Franse Ardennen. Het gebied wordt grotendeels door België omsloten. Voor mountainbikers is dit een mekka en de streek is dan ook vergeven van routes. Ieder dorp of gehucht heeft er wel een paar. Wij telden tweeëntwintig uitgepijlde routes, die vaak onderling te combineren zijn. In totaal ruim vierhonderd kilometer aantrekkelijke paden en trails, van zeer eenvoudig tot vet pittig. Mijn fotografenhart gaat sneller kloppen. Eindelijk bergen en panorama’s. De teleurstelling is groot al het weer omslaat. Nog steeds prima om te biken, maar de somberheid is ongeschikt voor spectaculaire foto’s. Op het hoogste punt van onze eerste route staat de Roc la Tour, een wonderlijke rotsformatie waar de inheemsen een verhaal bij hebben verzonnen. Het zijn de restanten van een enorm kasteel dat de duivel in één nacht wilde bouwen in ruil voor een ziel. Het lukte niet en uit woede vernielde hij het bouwwerk. Wat overbleef is deze serie wonderlijk gestapelde stenen. Alsof er nog niet genoeg is gestraft, de duivel heeft in de dichte bossen ook nog eens alle vliegen, muggen en horzels losgelaten. Dikke jeukende bulten zijn het zichtbare resultaat van een paar stops. Een laatste overnachting Als laatste overnachting nemen we onze intrek in ‘Ferme du Malgré Tout’. Deze herberg ligt eenzaam in de bossen op een berg in de buurt van het door de Maas omsloten stadje Revin, 150 kilometer onder Luik. De ongelooflijk klant onvriendelijke Franse uitbaatster drukt de romantische sfeer die de nederzetting oproept rigoureus de kop in. Alle negatieve vooroordelen over de Fransen zijn in deze dame aanwezig. Ons gebrek aan kennis van de Franse taal neemt ze ons niet in dank af. Hoe we ook ons best doen, het komt niet meer goed. Vroeg naar bed dan maar en de volgende dag voor dag en dauw naar huis. Een kleine domper op een heerlijke week. Conclusie De mountainbikemogelijkheden in de Champagne-Ardennen zijn niet in een paar woorden samen te vatten. Daarvoor is de provincie te afwisselend. Wat het meest opvalt, is het glooiende landschap van weiden en bossen. Een leegheid wat mensen betreft. De sfeer is ontspannend en liefelijk tegelijk. Een verhaal apart is de kennis over champagne en de champagnehuizen. Het biken over de eindeloze wijnvelden is bijzonder. Mountainbikers die op zoek zijn naar uitstekend uitgepijlde trails met de nodige hoogtemeters en de nodige technische uitdagingen zullen zich het beste thuis voelen in de meest noordelijk gelegen provincie Meuse & Semoy. |