Informatie
Algemeen Het Spaanse eiland La Palma maakt deel uit van de Canarische eilanden. Net als de andere Canarische eilanden is het van oorsprong vulkanisch. Het ligt 445 km voor de Marokaanse kust in de Atlantische oceaan. De oppervlakte bedraagt ongeveer 700 km². Het eiland heeft de vorm van een hart. De grootste breedte is ongeveer 29 km en de lengte 47 km. In de lengte loopt een bergkam, de Cumbre genaamd. De Cumbre verdeelt Palma in een natte en droge helft. De regen bereikt slechts zelden de westkant van het eiland. Deze natuurlijke tweedeling, met allerlei overgangsgebieden, maakt van La Palma een minicontinent met diverse klimaten en een gevarieerde vegetatie. Zelfs de gewoontes van de bewoners verschillen. Belangrijke adressen · Spaans Verkeersbureau Nederland: Laan van Meerdervoort 8, 2517 AJ Den Haag. Tel.: (0031)70-3465900. · Spaans Verkeersbureau België: Kunstlaan 21, 1040 Brussel. Tel: (0032)2-2801926. · Nederlands consulaat: Edificio Hamilton,Calle la Marina 7, 38002 Santa Cruz de Tenerife. Tel. : (0034)922-243575. · Belgisch consulaat: Edificio Ahlers y Rahn, Calle Villalba Heras 4-2, 38002 Santa Cruz de Tenerife. Tel.: (0034)922-241193. · Fietsverhuur (mountainbikes) en begeleide tochten: Bike 'n' Fun La Palma, Calle Colvo Sotelo 20, 38760 Los Llanos de Aridane, Isla de la Palma, Spanje. Tel. en fax: (0034)922-401927, e-mail: [email protected] internet: www.bikenfun.de · Politie. Het alarmnummer is 112. Er zijn verschillende politiekorpsen. Aangifte kan alleen bij de Guardia Civil worden gedaan. In alle grote plaatsen is een bureau van de Guardia. Beste tijd In november, december en januari kent het oostelijk deel van het eiland tien dagen met regen. Het westelijk deel van het eiland is aanzienlijk droger. Koud wordt het op zeeniveau eigenlijk nooit. Zelfs in januari is de gemiddelde maximale dagtemperatuur nog 21 graden Celsius. Augustus is de warmste maand. De gemiddelde maximale dagtemperatuur is dan 26 graden. In het voorjaar is het dus raadzaam om een accommodatie aan de westkust te boeken. De fiets Een echt bergverzet is aan te bevelen. Een triple is geen overbodige luxe. Een mountainbike met wegbandjes is een prima alternatief. Tochten Wegenkaart Freytag & Berndt schaal 1:50.000 is algemeen verkrijgbaar en voldoet goed. De kaart is voorzien van hoogtelijnen. Hoe er te komen Vliegen is de enige optie. Vanuit Amsterdam bedraagt de vliegtijd vijf uur. Losse tickets zijn vrij duur. Het lijkt verstandiger om reis en hotel via een touroperator te boeken. Diverse touroperators bieden verzorgde reizen aan. De prijzen variëren sterk. Prijzen en voorwaarden vergelijken kan veel geld besparen. Het meenemen van je fiets is bij de meeste vliegtuigmaatschappijen geen enkel probleem. |
“het steilste vulkaaneiland op aarde”
LA PALMA …een zonnig fietsparadijs voor de getrainde hoogtemetervreter of de liefhebber die het graag worden wil…. Tekst en foto's: Ronald Jacobs en Ingrid Jacobs Ontelbare malen heb ik het tegen mijn fietsmaatjes gezegd: “Nee, niet Las Palmas op Mallorca, ik bedoel het Canarisch vulkaaneiland La Palma”. Mallorca is bij racefietsers dé bestemming als het om fietsen in het voorjaar gaat. Nu weet ik beter. Ook het Canarische eiland La Palma is een fietsbestemming van grote klasse. Het is midden januari en het weer is, zoals dat in de lage landen hoort te zijn, winderig, nat en koud. Gelukkig merk ik daar de komende week helemaal niets van. Ligt het Canarisch vulkaaneiland La Palma op vijf uur vliegen van Amsterdam, het klimaat lijkt maanden verderop te liggen. Ik ben in een lekkere vroege zomer terecht gekomen met dagtemperaturen boven de 20 graden Celsius. Rond de zuidpunt In het zuidwesten van het eiland, in de kleine badplaats Las Naos, ligt mijn hotel. Een hotel aan zee is prachtig, maar op La Palma weet je dan één ding zeker; bij het vertrek klimmen! Ja hoor, al na 400 meter de eerste klim. Eén tandje lichter, en nog één, en nog één. Al snel ligt de ketting op het op één na lichtste verzet. Even slikken. Misschien was het monteren van een bergverzet, of nog liever drie tandwielen vóór, een betere keuze geweest. Na een stuk of wat haarspeldbochten begin ik er een beetje in te komen. Ook de berg heeft clementie met deze jongen, want de klim wordt minder steil. Ook het heerlijke uitzicht over de zee verzacht de pijn. Weelderig groene bananenplantages sieren, zo ver het oog reikt, de woeste kustlijn. Ik weet dat ik ruim boven de 400 meter hoogte ben, want ik heb ergens gelezen dat 400 meter de maximale hoogte is waarop de bananenbomen nog willen groeien. Tot 600 meter groeien de wijnranken. Daarboven nog mango's, papaya's, citrusvruchten en zoete aardappelen, nog hoger laurier en kastanjebomen. Boven de 1200 meter heeft de Canarische den de overhand. Deze zeer vuurbestendige boom bedekt ruim éénderde van de hoogvlakte. Dit alles om even een indruk te geven van La Palma, waar landbouw de belangrijkste inkomstenbron is en niet het toerisme zoals op andere Canarische eilanden. Ik zie de contouren van de tot 2500 meter hoogte reikende bergen. Ze lijken onneembaar. De hoogst befietsbare punt van La Palma, zelfs van alle Canarische eilanden, is de top van Roque de los Muchachos (2496 m) en wordt mijn doel voor één van de komende dagen. Oost-west verbinding Vandaag verken ik het zuidelijk deel van het eiland. De natuur is veel afwisselender dan ik had gedacht. Opvallend is het gitzwarte lavaveld met lava in alle soorten en maten. Moppen, heuveltjes, kiezels, rotsblokken, noem maar op. Het zijn de zichtbare gevolgen van de uitbarsting van de vulkaan Teneguia in 1971. Plaatselijk is de grond nog warm. Eenmaal op zevenhonderd meter hoogte is het klimmen voorlopig voorbij. De enige verharde weg die naar het zuiden voert, is licht glooiend en ligt tegen de berghelling geplakt. Onder me beukt de Atlantische oceaan aanhoudend tegen de kust. Na zo’n 25 kilometer passeer ik de zuidpunt van het eiland en draait de weg bijna 180 graden in de richting van de hoofdstad Santa Cruz (18.000 inwoners). De zee is hier een stuk rustiger. In de verte ligt Tenerife. De Teide, de hoogste berg van Tenerife, is besneeuwd en heel goed te zien. Als Santa Cruz eenmaal schuin onder mij ligt is het tijd om opnieuw van richting te veranderen. Over de enige weg die de hoofdstad aan de oostkust met de westkust verbindt, fiets ik terug. Die weg is ook in dit jaargetijde vrij druk. Maar ‘de Palmeros’ rijden met lage snelheid en een enorme boog om fietsers heen zodat je niets merkt van de drukte of er een onveilig gevoel aan overhoudt. Na flink wat zwoegwerk bereik ik de 800 meter lange, behoorlijk verlichte tunnel, die het oosten en westen van het eiland verbindt. Vanaf hier is het ‘all the way down’. Tot aan het hotel is alleen remmen nodig. Vol met indrukken, voldaan over de fysieke inspanning, maar ook hongerig arriveer ik bij het hotel. Het uitgebreide buffet is deze avond niet veilig voor mij. Conclusie Voor racefietsers die graag en veel klimmen is La Palma een zonnig alternatief. Tijdens een vakantie van een week zijn er voldoende routes te rijden. Met de mountainbike is het aantal routes natuurlijk veel groter. De beklimming van de 2496 meter hoge pas over de Roque de los Muchachos is zowel vanuit het oosten als westen zeer veeleisend. |