Informatie Monschau: www.monschau.de Kaart van Nationalpark Eifel is te koop bij de VVV in Monchau of via www.publicpress.de Begeleide tochten: www.met-guide-eifel.de E-mail: [email protected] Burcht Vogelsang: www.vogelsang-ip.de Overnachten. Kijk op de site van Monschau en/of die van de Eifel. Wij verbleven in hotel De Lange Man in Monschau-Rohren: www.langeman.nl |
MonschauNationaal Park Eifel
Tekst en foto’s: Ronald en Ingrid Jacobs Ieder jaar bezoeken maar liefst anderhalf tot twee miljoen dagjesmensen Monschau. Vreemd genoeg krijgt de omgeving van deze Duitse stad in het Nationaal Park Eifel, hier maar weinig van mee. Dit natuurpark is gezegend met dichte bossen, diepe meren, stevige hoogteverschillen en heeft uitdagende paden. Kortom een uitstekende plek voor bikers en andere natuurliefhebbers. Na een drukke werkweek springen we in de auto, klaar voor een lang weekend mountainbiken in de Eifel. De rit van Eindhoven naar Monschau duurt slechts één uur en driekwartier. Monchau heeft 1500 inwoners, ligt diep in het Roerdal en maakt deel uit van de Duitse deelstaat Noord-Rijnland-Westfalen. Buitenlandse toeristen zijn dol op Monschau vanwege het besloten historische karakter van de stad, de twee oeroude burchten, de kerstmarkt en natuurlijk de beroemde mosterd die hier wordt gemaakt. Gemotoriseerd verkeer in de stad ontbreekt en nieuwbouw is er een nagenoeg onbekend verschijnsel. Ons hotel ligt niet in Monschau zelf, maar een paar kilometer verderop, in het kleine gehucht Rohren. In ons beste school Duits bestellen we ’s avonds bij aankomst twee ‘Milch Kaffee’. Waarop de jonge ober reageert met: “oké doe geen moeite, hier spreken we – alleen maar - Nederlands”. ‘De weg erheen is het doel´ Gehuld in onze fietsspullen zitten we de volgende ochtend wat ongeduldig aan het ontbijt. Een clubje andere Nederlandse gasten komt sloffend binnen. De lijkbleke gezichten zijn het gevolg van een avond vol drank en zang. In ons hotel is het namelijk iedere avond feest. En dat feesten gaat door tot in de kleine uurtjes. Entertainment heet dat. Ieder zijn meug. Een vette grijns valt niet te onderdrukken bij het zien van zoveel zelf veroorzaakt menselijk leed. Genieten van enorme pullen bier is ook een optie. Wij kiezen er voor om sportief te ‘ploeteren’ in de supernatuur van Natuurpark de Eifel. Met voldoende verse Kaiserbrötchen achter onze kiezen, is het de hoogste tijd om op de pedalen te gaan staan. Wie alleen uitgepijlde routes wil rijden, moet niet naar Monschau komen. Ze zijn er niet. Echt gemist hebben we ze niet, want gewapend met de geplastificeerde kaart ‘Nationalpark Eifel, Rad- und Wanderkarte’ schaal 1:50.000 stellen we tamelijk eenvoudig onze eigen routes samen. Er is een overvloed aan wandelroutes die uitstekend dienst doen als mountainbike paden. We bepalen een doel en proberen er dan via een zo mooi mogelijke route heen te biken. Dat lukte ons iedere keer weer. Maar wie een hekel heeft aan kaartlezen, kan met een mountainbike gids op pad van MTB-Guide Eifel (zie informatie) of gaat op zoek naar GPS-routes. Obersee Als eerste bestemming staat het stuwmeer Obersee op het programma. Geheel volgens de boeddhistische leer, ‘de weg erheen is het doel‘, plannen we de route zo aantrekkelijk mogelijk. Meteen buiten Rohren duiken we de bossen in en na wat kort klim- en lang daalwerk komen we aan bij het riviertje de Roer. Eenmaal in Nederland mag de naamgever van de Limburgse stad Roermond dan een behoorlijke rivier zijn, hier is het niet meer dan een karig stroompje. We besluiten de wandelroute te volgen die op de kaart direct langs het water loopt. In de praktijk betekent het stevig klimmen en dalen. Hoofdzakelijk is het pad breed, soms is een heuse single track. Meestal eenvoudig berijdbaar, maar zo af en toe vragen de losliggende vochtige stenen om de aandacht en voldoende stuurvaardigheid. Het alsmaar wisselende stijgingspercentage voorkomt dat we lekker in ons ritme komen. Dit gedeelte van het Nationaal Park is werkelijk uitgestorven en dus ontmoeten we geen enkele wandelaar of mountainbiker. Het landschap is afwisselend genoeg. Dichte bossen, af en toe een doorkijkje op de hoge heuvels, soms diep onder ons de Roer en het spiegelende water van het grillig gevormde stuwmeer Obersee. We genieten met volle teugen. Aan het stuwmeer is het tijd voor een bakkie met gebak. Eerst raken we nog even in een Eifel-opstopping beland. Een enorme kudde schapen versperd de doorgaande weg. Met een grote boog zetten we koers naar het diep in de vallei gelegen Monschau (420 meter). Na een bezoek aan het historisch centrum sukkelen we voldaan terug naar ons hotel. Met 65 km en 1350 hoogtemeters op de teller vinden de mountainbikes een plaatsje in de garage van het hotel. Burcht ‘Vogelzang’ De volgende dag zijn de weersomstandigheden erg mooi voor de tijd van het jaar. Een aangenaam zonnetje, amper wind en een temperatuur die de twintig graden grens net doorbreekt. Tijd om de beschutting van de trails in de wouden te verlaten en op zoek te gaan naar de open vlaktes. In het Nationaal Park Eifel ligt zo’n gebied. De lieflijke naam ‘Vogelzang’ kan echter de gruwelijke historie niet verhullen. In het hart van het magnifieke golvende landschap staat de ‘Ordnungsburg’ van de Nationaal Socialisten, gebouwd in het midden van de dertiger jaren van de vorige eeuw. Hier werden de nieuwe politieke leiders van de Nazi’s opgeleid. Kinderen van een jaar of twaalf ontvingen een opleiding. Feitelijk werden ze gehersenspoeld met een dagelijks programma vol rituelen met een militaire en religieuze inslag. De droom van veel jongens leek hier in vervulling te gaan. Een opleiding als vliegenier en motorrijder, kon het nog mooier? Ja dat kon. Ze kregen te horen dat juist zij waren voorbestemd om één van de nieuwe leiders te worden. Geloof ons, dat maakt fanatiek. Later werd Vogelzang eerst een Britse en daarna een Belgische legerplaats. Vandaag de dag kun je rondlopen op het terrein en de indrukwekkende gebouwen bekijken. Het centraal gelegen informatiecentrum legt net zoveel nadruk op de zwarte geschiedenis als op de omliggende schitterende natuur. Aan de opzet is veel zorg besteed. Volgens de organisatie mag het kost wat het kost geen bedevaartsoord worden voor neo nazi’s. Goed dat het is opengesteld. De foto’s, films en overige informatie leggen het tijdsbeeld pijnlijk bloot. De reacties in het gastenboek laten aan duidelijk niets te wensen over. We lezen de laatste opmerking van een geschokte Nederlandse bezoeker: “Dit nooit meer!” Schuldige natuur Het landschap rondom burcht Vogelzang is werkelijk schitterend. Mooie vergezichten, een ruig wat kaal landschap dat soms aan de duinen doet denken en dat alles doorkuist met op en neer gaande trails. Onderweg groeien er zoete rijpe bramen aan ontelbare struiken. Een vos met een enorme pluimstaart kruist ons pad. Hij keurt ons met een korte blik en gaat verder met zijn eigen ding. Normaal gezien zijn we helemaal euforisch na zo’n confrontatie. Nu niet. Er hangt een vreemde bedrukte sensatie in de lucht. Het lijkt wel of moeder natuur een historisch schuldbesef heeft. Conclusie Na een lang weekend stellen we vast dat het gebied rondom Monschau een prima mountainbikebestemming is. Een afwisselend licht bergachtig landschap, oneindig veel mooie trails, veel niet te dure accommodaties en het ligt dichtbij de Nederlandse grens. Alleen jammer dat uitgezette routes ontbreken. Volgens ons een gemiste kans. Wie, net als wij, het ontbreken van uitgepijlde routes niet echt een probleem vindt en genoegen neemt met een uitstekende wandelkaart als uitgangspunt, geniet volop in dit gedeelte van de Eifel. |