Informatie:
Vianden: E: [email protected] I: www.vianden.eu Deze internetsite is grotendeels in het Frans, maar het deel met accommodaties kan op Nederlands worden gezet. De gids Mountain Biketour Luxembourg Ardennes, is in de boekhandel en VVV te koop. Er is zelfs een Nederlandse uitgave. ISBN: 2-87954-079-8. De kaart met enkele tochten rond Vianden in natuurpark Our is verkrijgbaar bij de VVV. De kaart heet de la Moyenne-Sûre et de l’Our. Notenmarkt: www.nessmoort.lu Luxemburg: www.ardennes-lux.lu en www.naturpark-our.lu Het losbladige boekwerkje Mountain Bike Tour Luxembourg Ardennes kost € 12,-. De kaart met daarop de routes is ook apart te koop voor € 5,- |
VIANDENmountainbiken in de Luxemburgse Ardennen
Tekst en foto’s: Ronald en Ingrid Jacobs Mountainbikers die naar het buitenland willen maar geen zin hebben in een lange reistijd komen in het noorden van het Groothertogdom Luxemburg volop aan hun trekken. Rondom het stadje Vianden liggen niet al te hoge maar wel ruige bergen, grillige kloven, uitgestrekte bossen, ontelbare trails én vijftien uitgepijlde mountainbikeroutes. Mountainbiken rond het Luxemburgse stadje Vianden klinkt als ‘best ver weg’. In de praktijk valt dat nogal mee. Wie eenmaal voorbij Maastricht de Belgische grens passeert, is er met de auto in anderhalf uur. Vianden is helemaal op de toeristen ingesteld. Er zijn talloze hotels, restaurants en cafeetjes. De fraai gerestaureerde monumentale burcht bovenop een berg domineert de stad. Verder vind je er nog het Trinitariërsklooster en de bijbehorende kloosterkerk uit het midden van de 11e eeuw. Met een beetje fantasie kun je Vianden nog Nederlands noemen. In een grijs verleden is de burcht eigendom geweest van de Oranjes. Maar de historie gaat nog veel verder terug. In de tijd van de Romeinen was Vianden een legerplaats voor hulptroepen van het Romeinse Rijk, er verbleven 500 tot 1000 man, met hun paarden. Trouwens, wie van burchten en kastelen houdt, heeft het druk in Luxemburg, er zijn er zo’n zestig. Weekendje mountainbiken Wij kozen voor een lang weekend in de herfst. Midden oktober om precies te zijn. Dé tijd waarin de bossen op hun uitbundigst zijn. Net voordat ze hun bladeren verliezen laten de massaal aanwezige loofbomen zich zien in hun meest exotische kleuren. Volgens de weersverwachting op internet zou het bovendien prima weer worden, droog en regelmatig zon. Snel een kamer boeken dan maar. Dat valt nog niet mee. Net dit weekend vindt de jaarlijkse Nëssmoort plaats. Deze walnotenmarkt is een jaarlijks terugkerende traditie in Vianden. Als we donderdag laat in de middag de stad binnenrijden, zijn de locals druk in de weer met het bouwen van allerlei kraampjes, stellages en attracties. “Als je slim bent, gaat u niet meer met de auto weg”, adviseert de hotelier aan de balie. “Vanaf morgen is er alleen nog een parkeerplaats een kilometer of wat buiten de stad”. Voor een paar walnoten? Om met Asterix en Obelix te spreken: “vreemde jongens die Luxemburgers”. Maar de volgende dag kijken we onze ogen uit. Tienduizenden dagjesmensen vanuit heel Luxemburg wringen zich door de nauwe straatjes. Overal regeert de walnoot. Natuurlijk als noot, maar de Nëssdrëpp is favoriet. Deze notenjenever is heftig spul en alleen geschikt voor de geoefende drinker. Maar we zien ook Nësswäin (notenwijn) en voor wie gezondere producten ambieert is er notenpaté, notentaart en notenbrood. In de namiddag en avond rijden ambulances af en aan om de ‘comazuipers’ af te voeren naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Mountain Bike Tour Luxembourg Ardennes Goed, leuk allemaal, maar wij zijn hier toch echt voor het mountainbiken. Wegen, paden en trails zijn er in overvloed, maar zijn er ook uitgepijlde tochten? Bij de VVV weten ze daar het nodige van. Het losbladige boekwerkje Mountain Bike Tour Luxembourg Ardennes staat boordevol informatie over de Luxemburgse Ardennen, de bezienswaardigheden en toeristische informatie zoals plaatsen waar mountainbikes te huur zijn. Voor ons zijn de vijftien uitgepijlde tochten in de buurt van Vianden het meest interessant. De afstanden van de routes variëren tussen de 15 en 39 kilometer. In totaal zo’n 350 kilometer. De beschrijvingen zijn in het Duits en Engels. Er schijnt ook een Nederlandse uitgave te zijn, maar die was niet beschikbaar. Iedere route is apart beschreven en voorzien van een indicatie van de zwaarte en een hoogtekaartje. Bij het boekje hoort een overzichtskaart met hoogtelijnen in een schaal van 1:50.000. Erg gemakkelijk als je een route wilt aanpassen, of twee routes met elkaar wilt verbinden. Als we de hoogteprofielen op afzonderlijke routekaartjes bestuderen zien we dat de routes behoorlijk geaccidenteerd zijn. Er zijn heel wat klimmen die twee- tot driehonderd hoogtemeters in één ruk overbruggen. Mooi, want ons doel is om de klimspieren weer eens uit het vet te halen. Route 14 Bettendorf - Reisdorf Als opwarmertje kiezen we voor route 14 met als startplaats Bettendorf, dat hemelsbreed zeven kilometer ten zuiden van Vianden ligt. We rijden dit dorpje uit en worden al na een kilometer ‘getrakteerd’ op een vette klim over een heel smal asfaltweggetje. Na twee kilometer staan we op 367 meter hoogte terwijl de start op 189 meter ligt. Een klim van gemiddeld achttien procent. Daarna biken we een tijdje tussen glooiende weilanden. Het is waterkoud en plukken dikke nevel trekken over de velden. Gelukkig hebben we de juiste fietskleding uit de tas gehaald en zijn we voldoende gewapend tegen deze onverwacht kille weersomstandigheden. De route is uitstekend uitgepijld, om in goed Duits te blijven: ‘ausgeschildert’, dus de routekaart blijft in de rugzak. Net boven een routepijl hangt een informatiebord met daarop oorlogsfoto’s. Het blijkt één van de negen borden te zijn die het verhaal vertellen van het ‘Rundstedt-offensief’. In de extreem koude winter van 1944-45 hebben de Duiters en de Amerikanen hier om iedere meter gevochten. Zo dicht bij Duitsland werd de tegenstand die de geallieerden van de nazi’s ondervonden steeds heftiger. Wie er meer van wil weten kan nog naar het Nationaal Museum van Militaire geschiedenis in de nabij gelegen stad Diekirch. Wij trekken de weelderige bossen in. De langzaam steeds dikker wordende mist maakt het tot een spookachtig gebeuren. Heel apart, al hadden we toch liever de beloofde zon gehad. Het gebrek aan uitzicht over de zeker aanwezige panorama’s zorgt er voor dat we openstaan voor andere dingen, het fluorescerende groen bijvoorbeeld, de ongekend frisse lucht en de ontelbare paddenstoelen. De tweede klim brengt ons naar de top van vandaag op 411 meter. Daarna een lekker lange afdaling over brede bospaden tot we weer op starthoogte zijn. Dan de laatste 130 hoogtemeters van de dag die ons over de Schoofsbierg sturen. De klim volgt eerst even een weggetje door het dal dat de rivier de Sûre volgt om daarna nog eens venijnig de hoogte in te gaan door een dicht bos. Dat doet pijn aan de kuiten. De laatste drie kilometer zijn een makkie, afdalen en over een snelle fietsroute terug naar de startplaats. Route 11 Vianden Gelukkig is het de volgende ochtend weliswaar bewolkt, maar droog. Route 11 rond Vianden is uitermate geschikt voor een opwarmertje. Even de stad uit fietsen en dan over een voor auto’s afgesloten weg 180 meters omhoog knallen, dik honderd meter dalen en dan weer 230 meter omhoog. En dat allemaal binnen elf kilometer. Een enorme ringdam volgt de hoogtelijnen van de Nicolausberg en vormt een fors kunstmatig meer. Dat meer is onderdeel van een in 1959 gebouwde hydro-elektriciteit(kracht)centrale. Met goedkope nachtstroom uit Duitsland wordt in de nacht water vanuit het Ourdal in het meer gepompt. Overdag stroomt het weer naar beneden en wordt er duurdere ‘dagstroom’ mee opgewekt. Zoals al eerder gezegd: “rare jongens die Luxemburgers”. Of moeten we dit keer zeggen: “slimme jongens die Luxemburgers?”. De afdaling richting Vianden gaat in vliegende vaart over bospaden en een stukje asfalt. Van het beloofde uitzicht op de burcht van Vianden komt niets terecht. De mist is net zo hardnekkig als gisteren en er is geen burcht te zien. Net als je denkt het stadje weer binnen te rijden, sturen de routebordjes je een trap op gevolgd door een niet te rijden steil pad. Na nog een lastige, maar wel berijdbare, singletrail ligt de rivier de Our, die Vianden in tweeën deelt, ineens diep onder ons. Vanaf het bordes van een klein bergkapelletje is het uitzicht op het water en de omringende bergen werkelijk schitterend. De laatste van de in totaal twintig kilometers gaan steil bergafwaarts, onder de enige stoeltjeslift van Luxemburg door en eindigend in het centrum van Vianden. Route 09 Hoscheid ‘s Middags rijden we route 09. Op weg naar de startplaats Hoscheid doen we eerst het centrum van toeristenstad Diekirch aan om de inwendige mens te trakteren. Ons oog valt op een leuke bakker annex patisserie. De taarten zien er wel heel aanlokkelijk uit. Als we willen gaan zitten, krijgen we te horen dat het sluitingstijd is. Balen. We besluiten dan maar twee stukken gebak te kopen. Opeens verdwijnt de halve taart in een doosje. Onze vragende blikken nodigen uit tot een big smile en er volgt de geruststelling dat we slechts twee stukken hoeven te betalen. De rest gaat anders toch in de vuilbak. Tevreden lopen we naar buiten en zeggen nu tegen elkaar: “aardige mensen die Luxemburgers”. Het hoogteprofiel van route 09 maakt duidelijk dat er in de 26,5 kilometer durende rit het nodige klimwerk op het programma staat. Onderweg maken de dichte bossen, de vele beekjes en de prachtige herfstkleuren indruk. Ook zijn er de nodige uitzichtpunten die normaal gesproken zeker mooie plaatjes hadden opgeleverd. Maar, je raad het al, nu even niet vanwege de nevel. Technisch moeilijke passages zitten er niet in, in deze tocht, al is de steile afsluitende klim van 230 hoogtemeters in één ruk op de natte ondergrond niet te versmaden. |