INFORMATIE BESTEMMING
Belangrijke adressen · Zwitsers Verkeersbureau in Nederland: Zwitserland Toerisme, Postbus 75387, 1070 AJ Amsterdam. Tel : 00800 100 200 30 (gratis), fax : 00800 100 200 31 (gratis), e-mail info.nl@switzerland.com Internet : www.MySwitzerland.com · Zwitsers Verkeersbureau in België, Postbus 1600, B-1000 Brussel 6. Tel : 00800 100 200 30 (gratis) fax : 00800 100 200 31 (gratis), e-mail : info.be@zwitserland.be, internet : www.MySwitzerland.com · Lötschberg Tourismus. Dorfstrasse, CH-3918 Wiler, Zwitserland. Tel : (0041)848004800, fax : (0041)848004801, e-maiL [email protected] internet : www.loetschberg.ch · VVV Kandersteg. Kandersteg Tourismus, aan de Üsseri Hauptstrasse, CH-3718 Kandersteg, Zwitserland.Tel: (0041)336758080, e-mail: [email protected] internet: www.kandersteg.ch · Weervoorspelling : www.nzz.ch/wetter/ · Fietsenwinkel in Kandersteg: Grossen Sport aan de Üsseri Hauptstrasse. Tel : 0041)336751800, fax : (0041)336750017, e-mail : [email protected] internet : www.grossen-sport.ch · Voor downhill en freeride: Bike Geschäft Frutigen, Veloschöpfli Rolf Zürcher, Kanderstegerstrasse 18, CH-3714 Frutigen, Zwitserland. Tel: (0041)33 671 36 46, e-mail: [email protected] internet: www.bike1a.ch · Informatie over de skiliften en –gondels. o Luftseilbahn Sunnbüel (van Kandersteg naar Gemmipas): www.sunnbuel.ch o Luftseilbahn Kandersteg (van Kandersteg naar Allemnalp: www.allmenalp.ch o Sesselbahn Kandersteg naar Oeschinenmeer: www.oeschinensee.ch Bikeroutes Mountainbikekaarten · Destination Lötschberg. De kaart is in het voorjaar 2005 beschikbaar en wordt verkocht via de locale boekhandels en de VVV. Prijs ongeveer € 3,- · Bikekarte Berner Oberland. Voor € 13,- te koop bij de boekhandel en de VVV. · Bikeexplorer Berner Oberland West. Via de boekhandel voor € 12,-. Compleet met CD die zeer veel informatie geeft: CHF 46.-- (informatie: www.bikeexplorer.ch) Freeriders en downhiller krijgen informatie bij: Rolf Zürcher van de fietsenwinkel Veloschöpfli aan de Kanderstegstrasse in Frutigen. Tel: (0041)336713646. Informatie: www.kandersteg.ch en www.grossen-sport.ch Bike-wedstrijden · Kandersteger Bikeplausch. In twee dagen moet er naar verschillende controleposten worden gefietst. Er zijn diverse routes, van eenvoudig tot pittig. Het evenement vindt plaats in juni. Informatie: via Grossen Sport (zie onder belangrijke adressen) · Mountainbike Volksrennen in Frutigen (crosscountry) eind oktober. Informatie: Margrethe Klossner, [email protected] · Mountainbike Duathlon Aeschi. Individueel en teams. Midden oktober. Informatie: Säm Grossen, [email protected] Weer/beste tijd De mogelijkheid om in dit gebied te kunnen fietsen is erg afhankelijk van de aanwezigheid van sneeuw. Tot in juni kunnen de hoger gelegen passen door sneeuw en ijs nog onbegaanbaar zijn. De verschillen zijn van jaar tot jaar erg groot. Vanaf begin juni zijn er meestal geen problemen meer. Eind september eindigt het mountainbikeseizoen. Hoe er te komen · Per auto. Vanaf Venlo. Vanaf de A58 volg de borden richting Mönchen-Gladbach. Na de grensovergang verder over de Duitse A61. Na 79 km op het knooppunt Erftal verder over de A1/A61. Ongeveer 240 km verder bij knooppunt Hockenheim de A6 op en daarna bij knooppunt Walldorf verder over de A5 richting Basel. Net voor Basel ligt de grensovergang. Volg de borden naar Luzern en Bern over de A2. Bij knooppunt Härkingen de A1 in de riching Lausanne/Bern. Na 50 km de A6 op en weer 37 km verder de A8. Volg aan het einde van de snelweg de borden Kandersteg. De afstand vanaf Venlo bedraagt ongeveer 720 km. · Per trein. Kandersteg is zonder al te veel moeite met de trein vanuit Nederland bereikbaar. Vanuit Basel gaat er ieder uur een intercity naartoe. Er is zelfs directe verbindingen vanuit Amsterdam en Brussel. Overnachtingen Informatie bij de VVV . Zelf verbleven wij in hotel: Blümlisalp, Üseri Hauptstrasse, CH-3718 Kandersteg, Berner Oberland, Zwitserland. Tel: (0041)336751844, fax: (0041)336751809, e-mail: info@hotel-bluemlisalp internet: www.hotel-bluemlisalp Meer informatie bij de VVV in Kandersteg of bij de Lötschberg Tourismus (zie bij belangrijke adressen. Iedere gast die in een hotel overnacht krijgt een gastenkaart. Die kaart geeft 30% korting op de meeste liften en heel veel activiteiten. Eten en drinken In het hele gebeid zijn veel restaurants, cafés en pizzeria’s. De meeste berghutten in dit populaire gebied zijn ook in de zomermaanden geopend. Wat is er verder te doen Andere sporten: · Heel veel wandelroutes. · Gletsjerwandelingen klimtochten: Mario Rubin, Aussenmatteweg 22, CH-3714 Frutigen, Zwitserland. Tel: (0041)33671485, e-mail: [email protected] internet: www.berg-touren.ch · Paragliding · Klettersteig Uitstapjes: Een (mid)dagje naar Thun, Interlaken of Bern (de hoofdstad van Zwitserland) of zelfs een dagje naar Italië met de trein. |
Kandersteg‘het beste van twee werelden’
LÖTSCHBERGREGION ZWITSERLAND Tekst en foto’s: Ronald en Ingrid Jacobs Het Zwitserse dorpje Kandersteg ligt aan het einde van een dal. In de regel is het een teken dat de bikemogelijkheden beperkt zijn. Maar iedere regel kent uitzonderingen. Een korte treinverbinding - dwars door de bergen - maakt van Kandersteg de toegangspoort naar twee oogstrelende bikegebieden: de Lötschbergregion en het kanton Wallis. GEMMISTRASSE Een paar feiten. Kandersteg ligt in het Zwitserse kanton Berner Oberland. Het plaatsje kwam op de kaart toen de regering in 1789 het dorp opdracht gaf een hotel te bouwen voor handelsreizigers op weg naar Italië. Aan het einde van het dal ligt de Gemmistrasse. De bedenkers van de naam hadden in ieder geval het vermogen om te relativeren. Om de moeilijk te bedwingen bergpas een ‘Strasse’ (weg) te noemen is een schoolvoorbeeld van een eufemisme. De bergpas start net buiten Kandersteg en eindigt in Leukerbad, in het Kanton Wallis. De bewoners waren niet blij met het verplichte hotel. Dat de handelsreizigers bij de pastoor sliepen prima, maar een hotel in het dorp, nee dank u. In die tijd konden de gasten nog met de toen waardevolle peperkorrels betalen, nu wil de uitbater toch echt Zwitserse franken of euro’s zien. Hét hotel met de naam ‘Gasthof zum Ritter’ bestaat nog steeds. Voor de handel is de bergpas al lang niet meer van belang. Die is alleen nog in gebruik bij wandelaars en bikers. Kandersteg telt nu ruim 1200 inwoners, drieduizend toeristenbedden (hotel / appartement / camping), heel veel bergen en dertien (!) gletsjers. Het toeristisch belang is evident. Tachtig procent van de inwoners is ervan afhankelijk. In 1906 startte de bouw van een treintunnel van Kandersteg naar Leukerbad. 2500 Merendeels Italiaanse werkers, waren er voor nodig. Door fouten lieten velen het leven. In 1913 was de tunnel klaar. De bergrug, waar de trein doorheen gaat, heeft een bijkomend voordeel. Het is een weerscheiding. Tijdens ons verblijf zien we het mogelijke effect. Bij ‘ons’ in Kandersteg is het beroerd weer. Niet koud, maar wel nat. Aan de andere kant, in Wallis, schijnt de zon. HET BESTE VAN TWEE WERELDEN Op het programma staat een tocht die de kantons Berner Oberland en Wallis met elkaar verbindt. Het is niet zo maar een tocht. Het is een nog niet ontdekte klassieker. Zo’n mountainbiketocht die je tenminste eens in je leven moet rijden. Net als de tocht rond Molveno (beschreven in #95), is dit mountainbikefeest met stip binnengekomen in de top drie van onze mooiste mountainbiketochten aller tijden. Een echte klassieker heeft een naam. Wij hebben hem gedoopt: The best-of-two-worlds-tour. Waarom zijn we zo enthousiast? Omdat deze tocht alles heeft wat crosscountry mountainbiken in de bergen zo aantrekkelijk maakt. Oogverblindende super panorama’s, vette klimmen in alle soorten en maten, snelle afdalingen, single trails langs bergwanden, een surrealistisch hoogplateau en als uitsmijter een afdaling over een smal kiezelpad met ontelbare haarspeldbochtjes. En dan zouden we de zuiverende berglucht, de aantrekkelijke bergdorpjes en de fijne terrasjes nog bijna vergeten. DE TREIN De dag begint relaxed. In drie minuten van ons hotel naar het stationnetje in Kandersteg. De trein brengt ons binnen een kwartier naar Goppenstein (1191 m). Te fietsen is dat stuk niet. We gaan namelijk door een 14.612 meter lange treintunnel die de kantons Berner Oberland en Wallis met elkaar verbindt. Een andere verbinding betekent 150 km omrijden of met de bike aan de hand 800 hoogtemeters omhoog en tien kilometer later, weer omlaag lopen. Nee dank je wel! Dan liever even met de trein. TERRAS Tientallen auto’s rijden van de trein en verder de berg af. Wij maken een haakse bocht naar links en rijden het doodlopende Lötschdal in. Het dal geeft het toeristische gebied haar naam. Aan de enige weg liggen vier gehuchten. Het gehucht Kippel is een soort gratis openluchtmuseum, boordevol houten gebouwtjes uit lang vervlogen tijden. We snuffelen er even rond en rijden dan vanaf Ferden (1375 m) de berg op. Op naar de Faldumalp op 2037 meter hoogte. Eerst door een dicht bos over een aardig steile smalle asfaltweg. Op zo’n 1700 meter hoogte verandert de verharding in schotter. Even adembenemend als de klim is het uitzicht over het door hoge bergen omzoomde Lötschendal. De enorme gletsjer, die het dal afsluit, is de visuele slagroom op de taart. Bij aankomst op de Faldumalp hadden we graag plaats genomen op een schaduwrijk terras om even te schuilen voor de onbarmhartig schijnende roodkoperen ploert. Schaduwrijk? Zelfs een terras in de zon is ons niet gegund. Sterker nog, er is helemaal geen berghut in deze nederzetting. Jammer! Bidons vullen bij een bron en verder klimmen dan maar. De top ligt net boven de 2100 meter. We slaan af en duiken richting Jeixinen. Het hobbelige, maar snel te rijden schotterpad, daalt af tot we in Meiggu zijn. Daar staan twee boerderijen. De weg eindigt en gaat over in een heuse singletrack. Diepe ravijnen op een paar decimeter naast ons laten geen stuurfouten toe. Risico’s nemen is niet aan de orde. Safety first! De stukken door het bos zijn wat dat betreft een stuk relaxter. Het blijft oppassen met de her en der boven de grond uitstekende rotsblokken. Tachtig procent van de trail kunnen we rijden. Snel gaat het allemaal niet. In Jeixinen (1435 m) zoeken we en vinden we een terras. Deze keer geen koffie, maar een mega grote ‘gespritzer Apfelsaft’. Dé fietsdrank in Oostenrijk en Zwitserland. Het is een mix uit appelsap en mineraalwater. Lekker, energierijk en dorstlessend. En dat laatste is met de warme juli föhn, die vanuit Italië met kracht over ons heen blaast, wel nodig. Het is een vreemde gewaarwording: wind van 30°C die al je zweet uit je poriën opdroogt nog voordat je het voelt. De komende acht kilometer volgen we een asfaltweg over de bergkam en blijven op zo’n 1300 meter hoogte. Dat betekent aantrekkelijke uitzichten over het honderden meters lager gelegen Rhonedal en af en toe een blik in één van de zijdalen. Door een navigatiefout rijden we het dorpje Guttet in. Dat betekent een dikke honderd extra hoogtemeters. We besluiten de wandelroute te nemen. Niet slim. Een klim van maar liefst 38% betekent maar één ding; van de bike en duwen. Terug ‘on track’ gaat de route over in een schotterpad. Door een verwoestende brand, precies een jaar geleden, kijken zwart geblakerde bomenstammen, ons een dikke kilometer na. Oorzaak: een onvoorzichtige roker? We weten het niet, maar het ziet er wel triest uit. Langzaam verlaten we het Rhonedal en biken we het dal in naar Leukerbad. Na het dorpje Albinen nog een keer flink omhoog. We weten het nog niet, maar het is de laatste lange klim van vandaag. Een kilometer of drie voor Leukerbad (1402 m), een stad boordevol ‘thermaal baden’, biken we een smal bospad op. Dat gaat lekker, en in tegenstelling tot de doorgaande weg verliezen we geen enkele hoogtemeter. Dat is mooi meegenomen. Bijna stappen we in de gondel naar de Torrenalp. Stom, wij moeten de gondel naar de Gemmipas (2314 m) hebben. Te lam om omhoog te fietsen zijn we niet. Het kan gewoon niet. Het enige pad omhoog is al bijna niet te lopen, laat staan met bike. Met al 1700 hoogtemeters op de teller zijn we er niet erg rauwig om. De gondel doet het in een minuut of tien. De tien kilometer lange rit naar de andere zijde van het hoogplateau is een feest. Het surrealistische landschap misstaat niet in een science fiction film. Het heeft een mysterieuze schoonheid. De bergen zijn ruig, de wanden ongenaakbaar, het grijze water van het Daubenmeer geeft stof voor fabelen en het slingerende ‘man made’ kiezelpad geeft her en der een doorblik naar eeuwige gletsjers. De berglucht is zo zuiver dat het bijna pijn doet in de longen. We biken vooral naar beneden. Aan het einde (op 1835 m) zijn er twee mogelijkheden om in het dal (1250 m) en in Kandersteg te komen. Met een gondel, of over een steil, smal en redelijk technisch pad met ontelbare hele nauwe haarspeldbochten. Het pad raakt de grens van ons technische kunnen. Veel gekker moet het na een vermoeiende dag biken niet worden. Fouten zijn hier alleen te corrigeren met ontvellingen. Terug in Kandersteg geeft de computer 63 kilometer en 1780 hoogtemeters aan. Om zes uur gaat in Kandersteg het ‘licht’ uit. De zon verdwijnt dan achter de hoge bergen. Een uurtje later zitten we aan de maaltijd, kijken elkaar tevreden aan, en dan gaat ook bij ons het lampje uit. ROUTE 64 Vandaag een totaal andere tocht dan gisteren. We rijden van Kandersteg over onverharde en minuscule verharde wegen en paden naar de stad Thun en daarna langs de flanken van het Thunermeer naar Spiez. De route naar Thun (560 m) is eenvoudig te volgen. Het maakt onderdeel uit van fietsroute 64. Het totaal uitgepijlde traject gaat van Italië naar Frankrijk. We kunnen niet anders zeggen; het is een landschappelijk aantrekkelijk en relaxed traject. De eerste zeventien kilometer doen we amper een trap. De paden gaan hoofdzakelijk naar beneden. Eerst domineren bossen de omgeving. Wat later zijn het kleinschalige boerenbedrijven en dorpjes. De houten boerderijen zijn vaak een ansichtkaart op zich. Oud, en de alom aanwezige fleurige bloembakken aan de ramen zorgen voor een vriendelijke uitstraling. Vanochtend was het bewolkt, maar volgens het weerbericht zou het droog blijven. Niet dus! Het begint stevig te regenen. Een flinke portie laaglandse eigenwijsheid brengt redding. We hebben onze regenpakken ingepakt. Na een kleine veertig kilometer staan we in het historische centrum van Thun. Pluvius is ons goed gezind, het klaart weer een beetje op. Koffie op een terras uit de wind, uitzicht over het meer. Even later met de bike over de eeuwenoude houten stuwen, die het water van het Thunermeer buiten de stadsstraten houdt. Langs het reusachtige meer lopen kleine weggetjes van dorp naar dorp. Heerlijk relaxed. In Spiez laden we de bikes in de trein. We hebben tenslotte een ‘Swiss Pass’ die ons acht dagen onbeperkt openbaar vervoer verschaft door heel Zwitserland. Voor de fietsen moeten we bijbetalen. Een half uur later zijn we weer terug in Kandersteg. Bij beter weer was het volgen van route 64 naar de hoofdstad van Bern (ongeveer 65 km van Kandersteg) zeker een optie geweest. Als de rest van route 64 ook zo aardig is, mag het van ons best de Europese mountainbike tegenhanger worden van de beroemde Amerikaanse autoroute 66. CONCLUSIE Als startplaats voor mountainbiketochten heeft Kandersteg veel te bieden door de mogelijkheid om tochten te rijden in het eigen dal en in het Kanton Wallis. Met de trein is zelfs Italië snel bereikbaar. Goedkoop zijn de treinen niet. Koop in België of Nederland al een Swiss Pass, dat is veel voordeliger. De kwaliteit en afwisseling van de tochten zijn van het niveau ‘super’ en laten het prijskaartje snel vergeten. Een aardige conditie is wel nodig, want er moet heel wat worden geklommen. En zeg nou zelf, waar krijg je het beste uit twee werelden zó op een presenteerblaadje! |