INFORMATIE BESTEMMING Belangrijke adressen Oostenrijks Toeristenbureau (Nederland), Postbus 94285, 1090 GG Amsterdam. Tel: 020-4684793. E-mail: [email protected] Oostenrijkse Dienst voor Toerisme (België), Postbus 700, B-1050 Brussel. Tel: (0032)2-6460610, fax: (0032)2-6404693, e-mail: [email protected]. VVV: Tourismusverband Saalbach Hinterglemm, A-5753 Saalbach Hinterglemm 550, Oostenrijk. Tel: (0043)6541680068, fax: (0043)6541680069, e-mail: [email protected] internet: www.saalbach.com Actueel weerbericht : (0043)6541680041 Informatie voor een mountainbikegids: tel: (0043)664-2409640 Bikeroutes De VVV verstrekt twee gratis mountainbikekaarten. Eén panoramakaart waarop routes tot in de wijde omtrek staan. Op de achterzijde staan de routes beschreven compleet met hoogteprofiel. Op de andere kaart staan eveneens routes ingetekend verdeeld in wandel- en mountainbikeroutes. De kaarten geven een goed beeld, maar zijn niet echt geschikt om de routes te volgen. Beter is het om € 9,50 uit te geven aan het uitgebreide pakket van 120 routes verspreid over 30 losse kaarten. Op de achterzijde van de kaarten staan routebeschrijving, hoogteprofiel, berghutten met openingstijden, et cetera weergegeven. Op de internetsite www.bike-circus.at staat veel bike-informatie. Ook voor het gratis downloaden van kaarten en GPS-data. Vanaf juni tot begin oktober zijn er heel wat liften in gebruik die je bike meenemen. Informatie: www.lift.at Er ligt een freeride downhill parcours vanaf de Reiterkogel naar Hinterglemm. De afdaling is 1,9 km lang en het hoogteverschil bedraagt op twee meter, na 500 meter. Een dagkaart voor de lift kost € 23,30. Voor de freeriders, downhillers en dirt jumpers is er het nabij gelegen Bikepark Leogang. Een gondel brengt je naar 1.320 meter. Via verschillende parcours daal je af. De afdalingen eindigen op 850 meter. Tel: (0043)65428048025E-mail: [email protected] internet : www.bikeworld.at Bike-wedstrijden Saalbach Hinterglemm is zo’n beetje synoniem aan de ‘World games of Mountainbiken’. Dit officieuze wereldkampioenschappen voor amateur bikers in de disciplines marathon, crosscountry en downhill vindt eind augustus plaats. Informatie: e-mail : [email protected] internet: www.worldgames.at Weer/beste tijd De mogelijkheid om in dit gebied te kunnen fietsen is erg afhankelijk van de aanwezigheid van sneeuw. Tot eind mei kunnen de hoger gelegen passen door sneeuw en ijs nog onbegaanbaar zijn. De verschillen zijn van jaar tot jaar erg groot. Vanaf eind mei, begin juni zijn er meestal geen problemen meer. Eind oktober eindigt het mountainbikeseizoen. Hoe er te komen Vanaf Heerlen rij je in de richting Aken over de A4 naar de A61 richting Koblenz. Blijf de A61 volgen tot Ludwigshafen. Daarna over de A5 richting Karlsruhe en de A8 richting Stuttgart, Ulm naar München. De A99 voert je over de rondweg München. Daarna kom je weer op de A8 richting. Richting Salzburg aanhouden. Bij uitrit 112 Siegsdorf, de autosnelweg verlaten en de weg naar Inzell, Lofer en Zell am See volgen. Ongeveer 8 km voor Zell am See staat Saalbach Hinterglemm aangegeven. Na 14 km door het dal te hebben gereden kom je in Saalbach. Hinterglemm ligt nog een km of 5 verder. Vanaf Venlo is de afstand ongeveer 890 km. Overnachtingen Informatie bij de VVV . Zelf verbleven wij in mountainbikehotel Bike-Hotel Conrad (3***), Dorf 165, A-5754 Saalbach Hinterglemm (feitelijk in Hinterglemm), Oostenrijk. Tel: (0043)65416351, fax: (0043)65416351-11e-mail : [email protected] internet: www.hotel-conrad.at/bike www.bike-hotels.com Energiedrank, mountainbikekaart, wasplaats en parkeerplaats voor de bike zijn in de prijs begrepen. Eten en drinken In het gebied zijn oneindig veel restaurants, cafés en pizzeria’s. De meeste berghutten gaan pas in juni open. Wat is er verder te doen Andere sporten: · Heel veel wandelroutes. · In de winter skiën Uitstapjes: een dagje naar de op één auto-uur afstand gelegen historische stad Salzburg is de moeite waard. |
SAALBACH HINTERGLEMM
Tekst en foto’s: Ronald en Ingrid Jacobs Panorama junkies, hoogtemeter freaks, downhillers en freeriders kunnen uit hun dak gaan in Saalbach Hinterglemm. Het nauwe dal, omsloten door hoge bergen, maakt van dit skioord een adembenemend Oostenrijks mountainbikegebied. Adembenemend door de panorama’s, waar geen ansichtkaart recht aan doet. Adembenemend door de lange steile klimmen. Is je conditie honderd procent, zijn je klimmersbenen uit het vet, of ben je een freerider die liever met een lift omhoog gaat? Dan is Saalbach Hinterglemm ‘the place to be’. COMMERCIE Op 1003 meter hoogte, halverwege het Glemmdal, ligt Saalbach. Het is duidelijk dat wintersport hier ‘number one’ is. Er zijn ontelbare skiliften en dito pistes, hotels, restaurants en cafés, met namen die verwijzen naar vermaak in de sneeuw. De stad zelf telt 3100 inwoners en 15.000 (!) bedden. In de winter is het hier vol. In de zomer is dat zeker niet het geval. Reden genoeg voor de Toursmusverbanden (VVV’s) om op zoek te gaan naar andere gasten. Mountainbikers? Nog niet zo lang geleden waren mountainbikers in Oostenrijk de paria’s van de bergen. Biken was bijna nergens toegestaan en in de zomer waren de bergen er voor wandelaars! Inmiddels is de groeiende groep mountainbikers commercieel erg interessant geworden. In Saalbach Hinterglemm hebben ze dat goed begrepen. De mountainbiker is een welkome gast. Bewijs is het extreme freerideparcours en een hagelnieuw verschenen boekwerk, boordenvol mountainbikeroutes, hoogteprofielen, locaties van berghutten. Kortom alle informatie die een biker nodig heeft. De jaarlijks terugkerende ‘World games of Mountainbiking’ is een begrip. De zware marathon die dan wordt verreden, is het hele jaar door uitgepijld. Fijn voor crosscountrybikers die de hele route (80,44 km en 3678 hoogtemeters) of halve route (42,77 km en 1875 hoogtemeters) zonder wedstrijdstress willen rijden. FREERIDERS Begin juni gaan de skiliften open voor wandelaars en mountainbikers. Vooral freeriders zijn daar blij om. In de Alpenlanden zijn de freeriders een snel groeiende groep bikers. Hun loodzware fullsuspension bikes zijn gemaakt voor het ruige werk. Materiaal en een ultra lange veerweg zorgen dat alles heel blijft na metershoge drops en jumps. Alleen al bij het zien van de halsbrekende stunts loopt het menig crosscountrybiker koud over de rug. Spectaculair is de ‘vijf-gondel-tour: grande X-Trema’. Totaal 72 km en ca. 5000 hoogtemeters. Omhoog gaat de bike (grotendeels) in de skilift, het afdalen is aan de freerider. Bikers uit België en Nederland zijn over het algemeen meer geïnteresseerd in de crosscountry mogelijkheden. Om er achter te komen of Saalbach Hinterglemm echt zo’n paradijs is, ging Mountain Bike Plus er een weekje biken. SNOWBLOCKS Op de informatiepagina van onze verhalen over mountainbikegebieden schrijven we vaak onder het kopje: weer/beste tijd: “De mogelijkheid om in dit gebied te kunnen fietsen is erg afhankelijk van de aanwezigheid van sneeuw. Tot eind mei kunnen de hoger gelegen passen door sneeuw en ijs nog onbegaanbaar zijn. De verschillen zijn van jaar tot jaar erg groot.” Dat klopt dit jaar als helemaal. Op 22 mei arriveren we in Hinterglemm. Het weer is onaangenaam. Nat en guur. Normaal is het in dit jaargetijde een graad of 23. Nu dus niet. Ook de volgende dag is het niet veel beter. Om van de nood een deugd te maken besluiten we Salzburg, de stad van Mozart, te bezoeken. Een gouden greep. Het historische centrum is meer dan de moeite waard. Tijdens onze omzwervingen wordt Salzburg zelfs zo af en toe verwarmd met een schraal zonnetje. Met een hoofd vol culturele indrukken en een buik vol cappuccino rijden we de ruim 100 kilometer terug naar Hinterglemm. Tot onze stomme verbazing heeft het daar gesneeuwd. En flink ook! Na een strenge winter betekent dat veel dichtgesneeuwde trails. De weerman brengt het goede nieuws. Vanaf morgen gaat de zon schijnen en loopt het kwik langzaam op. STEIL De voorspelling blijkt uit te komen. Als we rond negen uur op onze bikes stappen schijnt de zon al volop. De koude wind gooit nog wat roet in het eten. Alsof we echte diehards zijn, trekken we de bergen in. Net buiten Hinterglemm (1050 m) start de eerste klim. Die is heftig. Ontelbare haarspeldbochten wurmen zich een weg uit het nauwe dal omhoog. Stukken met een stijgingspercentage rond de 15% zijn meer regel dan uitzondering. Niks warming-up, vol aan de bak. Onze piepende longen vullen zich met gezonde berglucht. Na de Ardennen en Zuid-Limburg zijn dit soort klimmen weer even wennen. Niet op macht, maar op souplesse omhoog. Een klein verzet, zo soepel mogelijk blijven ronddraaien en dat soms meer dan een uur achter elkaar. Het is de enige manier om oververmoeidheid en overbelasting te voorkomen. Ondertussen genieten we van het uitzicht, de alpenweiden, de koeien en het als een modelbouwdorp onder ons verdwijnende, Hinterglemm. Tussen de haarspeldbochten liggen smalle singletrails. Te steil om over omhoog te rijden, maar wel geschikt om over af te dalen. Dat doen we de komende dagen dan ook regelmatig. DE SCHREEUWENDE BRON Op zo’n 1600 meter hoogte komen we bij de Roßwald-berghut. Jammer genoeg gaat die pas volgende week open. Een opwarmende koffie zit er dus niet in. Wat volgt is een ‘schiebestrecke’. Dat betekent van de fiets, en over een steil wandelpad tachtig hoogtemeters naar beneden. Door sneeuw en ijs is het eerste stuk vrij moeilijk begaanbaar. Een kwartiertje later staan we weer met beide benen op een breed bergpad; de Hochschiedergrube. Een zinderende supersnelle afdaling volgt. Af en toe in de ankers om van het schitterende uitzicht op de groene Alpenweiden te genieten. Een bordje tegen de bergwand trekt de aandacht. Het hangt er ter nagedachtenis van een in 1937 vermoorde vrouw. Is zinloos geweld dan toch van alle tijden? Het brede dal wordt smaller en smaller. Na een donkere tunnel begeleidt een klaterende bergrivier ons door het nauwe dal. De twintig meter hoge ‘Schreiende Brunnen’ spuit vanaf twintig meter hoogte met geraas helder bergwater. Het lijkt een waterval, maar water komt echt uit de bergwand. Een soort reusachtige kraan van moeder natuur. Aan het einde van het dal staan we op 880 meter hoogte voor Gasthaus ‘Eiserne Hand’. Joepie, wel open! En dus tijd voor – inderdaad - een welverdiende geurende koffie met apfelstrüdel. SUPER PANORAMA De klim naar het Spielbeghaus (1316 m) is pittig. Na een rustig begin, volgt een serie heftige haarspeldbochten over losse ondergrond. Twintig procent stijging! Brandende kuiten en bonkende dijen. De noppen op mijn band kan ik tellen, dus ik heb de snelheid van een slak. In de strijd met de elementen en mijzelf helpt op dit moment zelfs het mooiste uitzicht niet. Maar, wie worstelt komt boven. Net voor het Spielberghaus en de afsluitende afdaling terug naar Saalbach komen we bij de splitsing die via de Panorma-Alm naar de Kohlmaiskopf (1794 m) gaat. De Panorama-Alm. Wie kan er nou zo’n naam weerstaan. Wij niet! We rijden verder omhoog. Daar krijgen we geen spijt van. Door het zeldzaam heldere weer is het uitzicht op de Loferer- en Leoganger Steinberge super kristalhelder. Het hoort bij de mooiste die ik ooit in de Alpen zag. Over de bergkam loopt een singletrack. Een ‘geheimtip’ volgens de locale bikers. Inderdaad schitterend. Helaas dwingen sneeuw en ijs ons al snel tot omdraaien. Jammer. Het wordt voorspelbaar. Over een steile afdaling met ontelbare haarspeldbochten sturen we het dal in. Over de ‘radweg’ langs de rivier de Saalachfietsen we door het dal terug naar Hinterglemm. De ruim 1500 steile hoogtemeters in minder dan veertig km voelen we zo vroeg in het seizoen flink in de benen. ZELL AM SEE Na een serie tochten in het Glemmdal willen we vandaag het dal eens uit. De keuze valt op een tocht door de bergen bij Zell am See. Helaas reikt onze gedetailleerde routekaart niet zover. Een meer algemene overzichtskaart wel. Daar gaan we het mee te doen. Het dal uit. De eerste helft over de ‘radweg’. Weg van de auto’s. Het laatste stuk over de weg. Die is zo vroeg in het seizoen nog lekker rustig. In 17 km verliezen we een dikke tweehonderd meter aan hoogte. De ‘grote plaat’ kan erop. Het dorpje Maishofen ligt aan het einde van het dal. Vanaf daar over binnenweggetjes en asfaltpadjes naar Zell am See. Opnieuw over een fietspad. Nu vlak langs het romantische Zellermeer met uitzicht op de reusachtige bergen van de Grossglockner groep. In het gehucht Thumersbach (780 meter hoogte) begint de klim naar de 2117 meter hoge Hundsstein. Ons eerste doel is de berghut Enziaan op 1316 meter. Opnieuw een klim uit de categorie: niet voor softies. Gemiddeld 11%, maar grotendeels 13% en meer. Alles onder de 10% voelt als ‘bijna vlak’. Tot 1200 m gaat de route over glad asfalt, daarna knarst de grove schotter onder onze banden. Saai is de klim allerminst. De uitzichten zijn afwisselend en de moeite waard. Het Zeller meer glinstert in het dal. Daarachter steile groene bergen met alpenweiden en drooggevallen skipistes. De ontelbare, hoge, met sneeuw bedekte bergen achter het stadje Kaprun zijn fascinerend. Bij de Enziaan-hut is het koffietijd. Een dampende ‘milchcaffee’ gaat er altijd in. OP NAAR DE TRACK Al is ons plekje op het terras in de overheerlijke voorjaarszon aantrekkelijk, na een kwartiertje zitten we weer op onze bikes. De track voert dieper de bergen in. Het panorama verdwijnt achter een dik woud van hoge naaldbomen. Geen afleiding meer. We zijn op onszelf aangewezen. Op dik 1800 meter blokkeert een dik pak sneeuw de track. Twijfel. Omdraaien is een verstandige optie. We werpen een blik over de rand en zien op zo’n tweehonderd hoogtemeters onder ons een sneeuwvrije track naar beneden lopen. Volgens onze gebrekkige kaart sluit dat pad over enige tijd aan op ons pad. We besluiten over het besneeuwde pad verder te trekken. Dat schiet niet op. Avontuurlijk is het wel. Onderweg staat een drinkwaterbron sneeuwvrij in een dik pak ijs. Grappig! Over een afstand van zo’n 500 meter doen we wel een half uur. Op de splitsing met een afdalend bosweggetje is er geen moment van twijfel. Afdalen. Langzaam verdwijnen de laatste resten sneeuw en ijs. Scherpe haarspeldbochten volgen elkaar in hoog tempo op. Het pad is steil en ligt vol losse stenen. Onze brakes maken overuren. Uit het niets stuiten we op een forse schuilhut. Tot onze stomme verbazing eindigt hier ons pad. Moeten we terug? Een amper gemarkeerd pad gaat langs de schuine bergwand de diepte in. Onze onzekerheid om dit pad te volgen wint het van de afkeer om terug omhoog te gaan. Voetje voor voetje dalen we af. En ja hoor, na drie kwartier ploeteren is hij daar, de reddende track. De beloning voor ons zwoegen mag er zijn. 600 Hoogtemeters plezier in een spekkie afdaling brengt ons helemaal terug naar Thumersbach. De lange weg terug naar Hinterglemm nemen we op de koop toe. Het leermoment van deze dag is duidelijk. Sla in een berggebied niet zo maar een weg in als je niet weet waar je heen gaat. Met een goede kaart hadden we de gevolgen van ons handelen beter in kunnen schatten. Het begin van de beroemde Großglocknerstraße, met zijn klim naar 2500 meter, ligt een kilometer of dertig van Hinterglemm. De ongeveer 1800 hoogtemeters in één klim zijn op een mooie zomerse dag een echte uitdaging. Rijd in ieder geval even door naar het uitzichtspunt op de Franz Josefs Höhe, waar je een magnifiek uitzicht hebt op de spectaculaire gletsjer. CONCLUSIE Het Saalbach Hinterglemm is een heftig mountainbikegebied. Heftig door de adembenemende panorama’s en de net zo adembenemende steile en lange klimmen. 1000 Hoogtemeters is het minimale wat je per route voor de noppenbanden krijgt. Technisch moeilijk zijn de meeste klimmen en afdalingen niet. Als er geen sneeuw ligt kan er naar andere dalen worden overgestoken. Dat betekent een enorme uitbreiding van de mogelijkheden. Een uitstekende (klim)conditie is dan wel nodig. Door de aanwezigheid van veel liften is Saalbach Hinterglemm een Mekka voor freeriders. Die ontwikkeling wordt door de VVV gestimuleerd. Het prijskaartje van een dagje of een week je ‘liften’ is wel fors. De nabij gelegen mountainbikegebieden rond Zell am See, Kaprun en Leogang zijn eenvoudig per bike of auto te bereiken. Wie wel van de schitterende panorama’s wil genieten, maar het gebied rond Saalbach Hinterglemm te heftig vindt, kan beter uitwijken naar Zell am See, Bruck of Kaprun. |