INFORMATIE BESTEMMING
Algemeen Het Zwarte Woud ligt in de Duitse deelstaat Baden-Württemberg. Het saaie plaatsje Neustadt (de naam zegt al veel) is de centrumgemeente van het gebied. Het schilderachtig gelegen stadje Titisee is het domein van dagjesmensen (in de weekenden), wandelaars en bikers. De hoogste berg in de directe nabijheid van Titisee is de 1493 meter hoge berg Feldberg. Het gebied kenmerkt zich door flinke hoogteverschillen (tussen 400 en 1415 meter). De enorme bossen (80% naaldbomen en 20% loofbomen) en de werkelijk duizenden kilometers wegen, paden en trails, maken het tot een perfect mountainbikegebied. De verkrijgbare kaart en routebeschrijvingen zijn dé ingrediënten voor een uitstekend mountainbikegebied. Belangrijke adressen Duits Verkeersbureau in Nederland, Hoogoorddreef 76, 1101 BG Amsterdam. Tel: 020-6978066, folder-bestellijn 0900-1091029 (60 cent per minuut), Fax: 020-6912972. E-mail: [email protected]. Internet: www.germany-tourism.de Duitse Nationale Dienst voor Toerisme (België), Reu A. De Broeckstraat 54-56, B-1140 Brussel. Tel: 02-2459700, fax: 02-245 39 80. E-mail: [email protected]. Internet: www.germany-tourism.de VVV: Tourist-Information Titisee-Neustadt, Strandbadstrasse 4, 79815 Titisee-Neustadt, tel:00-49-7651-98040, fax: 00-49-7651-98040, e-mai: [email protected], internet: www.titisee.de Mountainbike speciaalzaak: Ski-Hirt, Wilhelm-Stahl-strasse 6, 79822 Neustadt, tel: 00-49-7651-92280, e-mail: [email protected], internet: www.ski-hirt.de. Op dit adres zijn ook mountainbikes te huur. Gratis bij de VVV het overzichtkaartje ‘Bikers-Paradise’ van de VVV met daarop op een panorama overzicht de uitgepijlde routes: 7-Gipfel-Tour (90 of 120 kilometer met 3200 of 5100 hoogtemeters en de Black-Forest Ultra Bikemarathon (116 kilometer en 3350 hoogtemeters). Bikeroutes Bij de locale VVV is voor €5 een zeer duidelijke ‘Radwanderkarte’ schaal 1:30.000 te koop. Pas op dat je niet, voor DM 6, de kaart ‘Auf den Mountainbike durch….’ (schaal 1:50.000) koopt. Die kaart lijkt hetzelfde, maar is minder duidelijk. Voor € 5,- is het informatiepakket met 15 tochten te koop: Das Bikerparadies Hochschwarzwald. Het losbladig systeem combineert eenvoudige kaartjes met zeer duidelijke routebeschrijvingen. Een boekje (50 pagina’s) met daarin twintig mountainbiketochten in het totale Zwarte Woud is verkrijgbaar bij de meeste VVV’s en de via Prospektsservice Schwarzwald, Yorckstrasse 23, 79110 Freiburg. tel: 00-49-76189797979, fax: 00-49-76189797989, e-mail: [email protected] Marathons In het Zwarte Woud worden met de regelmaat van de klok mountainbikemarathons georganiseerd. Op 24 juni vond de Black Forest Ultrabike marathon plaats (maximale afstand 116 kilometer en 3350 hoogtemeters). Zoals altijd georganiseerd vanuit het vlakbij Titisee gelegen dorpje Kichzarten. De exacte datum voor 2002 is nog niet bekend. Wel is bekend dat de datum ergens in juni ligt. Informatie: 00-49-76613939. Weer/beste tijd Van begin mei tot midden oktober kun je in het gebied rond Titisee aangenaam biken. In de zomer zorgt de hoogte voor extra verkoeling. Let er wel op dat er na een strenge winter soms nog tot midden mei sneeuw op de bergen kan liggen. Vraag dat even na als je vroeg in het seizoen wilt gaan. Hoe er te komen Afstand (per auto) bedraagt vanaf Amsterdam 770 km en vanaf Brussel 580 km. · Vanuit Nederland. Rij vanaf Venlo naar de A61, volg eerst richting Aken en daarna richting Koblenz tot aan het autobahnkreuz Koblenz. Volg vandaar nog steeds de A61 in de richting Ludwigshafen en later Karlsruhe en Heilbronn. Bij Dreieck Hockenheim rij je de A6 op. Vanaf kruez Walldorf ga je verder over de A5 in de richting Basel. Bij de afslag Freiburg mitte en Titisee volg je de borden Titisee. · Vanuit België of als alternatieve route voor Nederland. Vanaf Brussel over de A4 naar Luxemburg. Daarna over de A6 en A3 naar Metz. Na Metz over de A3 en A31 naar Strasbourg. Daarna via de verbindingsweg naar de Duitse autobaan A5. Daarna verder zoals vanuit de richting Nederland. · Met de trein is het Zwarte Woud bereikbaar. Vanuit Nederland en België rijden er enkele malen per week treinen naar Basel (via Freiburg). Vanaf Basel kun je naar Zell. Schönau is niet per spoor te bereiken Overnachtingen Bij de VVV kun je informatie opvragen. Je krijgt dan een brochure toegestuurd. Zelf hebben wij ons verwend met een meer dan perfect vier sterren hotel. Niet goedkoop, maar wel met sauna, stoombad, zwembad, fitnessruimte en heel lekker eten. Seehotel Wiesler, Strandbadstrasse 5, 79822 Titiesee, tel: 00-49-7651-98090, fax: 00-49-7651-980980, e-mail: [email protected], Internet: www.seehotelwiesler.de Wil je een hotel, appartement of Gasthaus in een bepaalde categorie of prijsklasse in het zuidelijk deel van het Zwarte Woud neem dan contact op met de centrale kamerbemiddeling in Freiburg. Tel: 00-49-761-2187302, fax: 00-49-761-2187534, e-mail: [email protected], Internet:www.schwarzwald-sued.de Jeugdherberg: Veltishof, tel: 00-49-7652-238 Er zijn vier campings langs de oevers van de Titisee. Eten en drinken Er zijn veel cafe’s, pizzeria’s en restaurants in Titisee en Neustadt. Ook tijdens je tochten hoef je geen honger te lijden. Ieder dorpjes of gehucht heeft wel een restaurantje of café. Vooral de berghutten zijn heerlijke rustplaatsen. Echter, buiten het hoogseizoen zijn er wel diverse gesloten. De prijzen liggen over het algemeen iets hoger dan wij in Nederland en België gewend zijn. De kwaliteit van het eten en dranken is meestal wel goed. Wat is er verder te doen Er zijn heel veel wandelroutes. Openlucht zwembad, tel: 00-49-7651-8272 Bootje varen. In Titisee zijn aan de oever roeiboten en electrobootjes te huur. Veel evenementen en muziekvoorstellingen in het seizoen. In de winter langlaufen en skiën. |
Titisee
(Zwarte Woud) tekst en foto’s: Ronald en Ingrid Jacobs Het bergachtige Zwarte Woud ligt in Zuid-Duitsland en is van oorsprong een wandelgebied. Er is veel energie gestoken in het ontwikkelen van perfecte bewegwijzering. Het was nog maar een kleine stap om dit gebied voor mountainbikers aantrekkelijk te maken. Nadat we vorig jaar een bezoek brachten aan Belchenland (lees Mountainbike Plus no. 60), is het geen straf om dit keer af te reizen naar het noordelijker gelegen gebied Titisee. Afgetraind Het is nog vroeg als we in Heerlen de grens overrijden. Ondanks een korte file en de flessenhals Freiburg, staan we zo’n vijf uur later voor de deur van Seehotel Wiesler in het stadje Titisee. We checken in, pakken onze tassen uit, eten wat op het terras en genieten van het mooie uitzicht over het gelijknamig meer, de Titisee. Geduld is een schone zaak, maar dat hebben we niet. We kleden ons dus om, pakken de bikes van de auto en trappen aan. Dit is één van de grote voordelen van dit gebied. Vroeg in de ochtend thuis weg en in de middag al, in een compleet andere wereld, je eerste tour rijden. Onze begeleider is de eigenaar van het hotel, Klaus-Günther. Ik zie zijn super afgetrainde lijf. We hebben hier te doen met een atleet van het zuiverste water. Toch stelt hij zich uitermate bescheiden op en fietst in een tempo dat we goed kunnen volgen. Hij gebruikt nu zijn energie om ons alle ‘ins en outs’ van de streek te vertellen. Heel interessant natuurlijk, maar zijn persoon intrigeert me eveneens. Pas na enig doorvragen kom ik erachter wat Klaus-Günther zoal aan sport heeft gedaan, en nog doet. Hij heeft het Duits nationaal Biatlonteam versterkt en er staan veel ultramarathons, triatlons en bikemarathons op zijn naam. Trainen doet hij iedere dag tenminste twee uur, maar liefst meer. Deze kanjer vindt ook het begeleiden van zijn fietsende gasten erg leuk. Daarbij maakt het hem niet uit hoe hoog het tempo ligt en of het op de racefiets of mountainbike is. Heilklimatischer Kurort Om er even in te komen heeft Klaus-Günther een ronde naar de drie grootste meren van deze streek uitgezet. Het zijn de Schluchsee, de Feldsee en de Titisee. “Deze meren zul je tijdens het biken de komende dagen regelmatig zien liggen. Als je weet welk meer je ziet, helpt dat geweldig bij je oriëntatie” licht hij zijn keuze toe. “De route is ongeveer 38 kilometer lang en is met ongeveer 600 hoogtemeters” niet al te zwaar. Ons hotel ligt aan de oever van de Titisee (850 meter hoogte) en is daarmee start en finishplaats. Het slechts 2200 inwoners tellende stadje is in 1970 onderscheiden als Luftkurort. In 1983 kreeg het zelfs de titel Heilklimatischer Kurort. Gezonde lucht krijg je er hier gratis bij! Nuchter mens De nagenoeg vlakke weg rond het meer zorgt voor een lekkere warming-up. Een klim door de bossen en een korte afdaling brengt ons na ruim acht kilometer biken aan de oever van de enorme Schluchsee (960 meter). “Eén ronde rond het meer is ruim 18 kilometer lang” weet Klaus-Günther te vertellen. Wij rijden maar een paar honderd meter langs het meer. Een onverhard pad brengt ons naar de het op 1260 meter hoogte gelegen uitzichtpunt Zweiseenblick. Het laat zich raden dat we vandaar uitkijken over zowel de Titisee als de Schluchsee. Ook het weidse panorama over het totale gebied maakt de klim meer dan de moeite waard. Een afdaling grotendeels door een bos, brengt ons naar het verscholen liggende meertje; de Feldsee. De vele wandelaars hebben een pad rond het meer uitgesleten. Driekwart omsloten door steil oprijzende rotswanden roept het bijna rimpelloze water, zelfs bij een nuchter mens als ik, iets romantisch op. Bijna vergeet ik dat de avond al in begint te vallen en dat het tijd is om terug te fietsen. Over minuscule asfaltweggetjes rijden we terug. Tijdens het overheerlijk diner in het hotel zijn we het er snel over eens, morgen trekken we er weer op uit. Zwart is onverhard andaag zijn we op onszelf aangewezen. We besluiten een route van ongeveer 60 kilometer rijden. Bij het uitzetten maken we gebruik van de mountainbikekaart van het gebied. Zo komen we er snel achter of de kaart voldoende informatie bevat om zelf een mooie tocht uit te zetten. De kaart heeft voor bikeroutes de perfecte schaal van 1:30.000. De wegen en paden, die zijn aangeduid als mountainbikeroutes, hebben een blauwe, rode of zwarte kleur. Blauw voor vlak of vals plat, rood voor klimmen en zwart voor de echte pitbull kuitenbijters. Pijlen geven aan of de weg daalt of klimt. De kaart is zo nauwkeurig dat nagenoeg ieder bospad erop staat. Hoogtelijnen ontbreken evenmin. Een aanduiding of een weg verhard of onverhard is ontbreekt, en dat is jammer. Overigens bleek ons al snel dat zwarte wegen altijd onverhard zijn. Onderweg staan veel gele bordjes met daarop een mountainbiker en de afstanden naar de op de route liggende bestemmingen. Ook de hoogte staat vaak vermeld. Op naar het Feldberg We verlaten Titisee over de blauwe fietsroute naar het dorpje Hinterzarten. Vandaar buigen we af naar de Thoma Skihütte. Skiërs ontbreken en dat is niet vreemd in midden mei met een aangenaam temperatuurtje van 23ºC. De enige restanten ijs liggen op de 1493 meter hoge Feldberg en daarmee tevens de hoogste berg in de omgeving. Wij volgen het onverharde pad dat langs de skipiste omhoog gaat. Mijn conditie is na een verregend voorseizoen en een lange verbouwing van ons huis niet wat het moet zijn. Deze omgeving is dan ook prima om er weer lekker in te komen. Omhoog op het middenblad kan ik wel vergeten. Mijn redding is het kleinste tandwiel voor en (te) groot achter. Bijna twee kilometer later eindigt deze eerste echte martelgang. We zijn nu op de 1110 meter hoge Fürsatplatz een kruispunt van onverharde wegen. Wij volgen de route richting Feldberg, want zoals Ingrid altijd zegt: “Als er een hoogste punt is, dan moet jij daar kost wat kost heen”. Rollen in de drollen In de komende drie kilometer winnen we nog geen honderd hoogtemeters en dus is er voldoende tijd om te herstellen. Na de Zasler-berghut begint de eerste ‘zwarte’ klim van deze tour. Tot mijn eigen verbazing gaat deze pittige klim me al veel beter af. Het lijkt alsof mijn spieren uit het ‘vet’ komen en soepeler gaan draaien. Ik krijg er warempel weer plezier in om een berg omhoog te fietsen. Misschien maar snel ergens stoppen voor de koffie en wachten tot dit masochistisch gevoel over is. Voordat het zover is versperd het allerlaatste stukje ijs de weg. Oei, wel vijfentwintig meter klunen is het gevolg. Als we langzaam onder de top door rijden opent zich het dal voor ons. Perfecte vergezichten trekken aan ons voorbij. Bij de St. Wilhelmerhütte treffen we een voorbeeld van biologische veeteelt. Een groepje pikzwarte varkens wroet in de grond en wentelt zich in de vette modder. Het is een aandoenlijk tafereeltje. Ingrid gaat op onderzoek uit en ik kan haar er nog maar net van weerhouden om lekker mee te rollen. Als ik haar tot de orde heb geroepen biken we door. De komende acht kilometer dalen we hoofdzakelijk af. In Unterkrummen, ten zuiden van de Schluchsee, is het de hoogste tijd voor een uitgebreide bikerslunch. Het schitterende voorjaarsweer heeft veel dagjesmensen naar dit idyllische plekje getrokken. Vreemd want dieper in de bergen kom je amper iemand tegen. Mega stuk We rijden terug naar Titisee en kiezen we hoofdzakelijk voor blauwe en een paar stukjes rode route. Over niet al te moeilijke, grotendeels onverharde paden klimmen we naar 1060 meter. Daar hebben we een mooi uitzicht over ‘ons’ meer en het stadje. Een laatste steile (zwarte) afdaling brengt ons terug op meerniveau en naar Titisee. Daar ziet het zwart van de dagjesmensen. Wij gaan rechtstreeks naar het onder ons hotel gelegen ‘Bootshaus’. Deze bikerstref aan het meer staat bekend om zijn enorme stukken Schwarzwalder Kirschtorte en dat willen we, na 60 kilometer en 1500 hoogtemeters, natuurlijk niet missen. Al veel wereldberoemde fietsers aten hier zo’n mega stuk taart. Foto’s van Pantani en de complete Telekomploeg zijn hier te bewonderen. Dat laatste is niet vreemd want Jan Ullrich heeft hier zijn trainingsdomein. Zou hij hier aan ons tafeltje zijn extra kilo’s naar binnen hebben gewerkt? Conclusie We wisten al dat het Zwarte Woud een heerlijk gebied is om met de mountainbike te vertoeven. Titisee is een prima uitvalsbasis om het omringende afwisselend gebied te verkennen. Extreme en gemoedelijke tochten kunnen moeiteloos worden afgewisseld of worden gecombineerd. De uitstekende kaart zorgt ervoor dat het uitbreiden of juist afkorten van een route geen enkel probleem is. |