INFORMATIE BESTEMMING
Belangrijke adressen Oostenrijks Toeristenbureau (Nederland), Postbus 94285, 1090 GG Amsterdam. tel: 020-4684793. E-mail: [email protected] Oostenrijkse Dienst voor Toerisme (België), Postbus 700, B-1050 Brussel. Tel: 02-6460610, fax: 02-6404693, e-mail: [email protected]. Belgische ambassade, Parkring 12, Wenen, tel: 520188. Nederlandse ambassade, Untere Donaustrasse 13, tel: 248587. VVV: Tourismusregion Tiroler Zugspitz Arena, Kirchplatz 1, A-6632 Ehrwald. Tel: 00-43-(0)5673-20000, fax: 00-43-(0)5673-200002, e-mail: [email protected], internet: www.zugspitzarena.com Begeleiding van tochten en techniektraining: Georg Mott, Untergarten 20, A6631 Lermoos. Tel: 00-43-(0)5673-4126 of 00-49-(0)1712312594, internet: www.bikeguiding.at. Fietsenzaak en verhuur van Focus mountainbikes: Sport Nagele in Bichbach, tel: 00-43-(0)5674-6411, fax 00-43-(0)5674-64115, e-mail: [email protected], Internet: www.sportnagele.at Noodgeval in de bergen. Bel 140. Bikeroutes Bij de VVV heeft men een kleine, maar duidelijk brochure waarin de mountainbikeroutes staan. Koop daarbij de kaart en het bijbehorende boekje ‘Tiroler Zugspitzgebiet’ van uitgeverij Mayr (no.12). Die kaart bestrijkt het hele gebied, is voorzien van hoogtelijnen en heeft de perfecte schaal 1:30.000. Een andere goede kaart is wandelkaart WK 352 (schaal 1:50.000). Het gebied heeft in totaal 4330 km mountainbikewegen met in totaal bijna 100.000 hoogtemeters. De routes variëren van eenvoudig tot extreem zwaar. Van midden mei tot midden oktober worden er zes dagen in de week, in drie verschillende niveaus, tochten en cursussen aangeboden. Zie onder belangrijke adressen. Bike-wedstrijden Internationale mountainbike challange. Meestal midden juni. De exacte datum voor 2002 is nog niet bekend. Info bij de VVV van de Zugspitz Arena. Garmisch-Classic eind mei. Een tocht van 105 km met weinig hoogtemeters rond de Zugspitz. PMP Marketing, Zugspitzstrasse 12, 82491 Grainau. E-mail: [email protected] Weer/beste tijd De mogelijkheid om in dit gebied te kunnen fietsen is erg afhankelijk van de aanwezigheid van sneeuw. Tot eind mei kunnen de hoger gelegen passen door sneeuw en ijs nog onbegaanbaar zijn. De verschillen zijn van jaar tot jaar erg groot. Vanaf eind mei, begin juni zijn er meestal geen problemen meer. Eind oktober eindigt het mountainbikeseizoen. September en begin oktober kenmerken zich door bestendig en vooral droog weer. De bike De beste keus is een stevige noppenband. Als de ondergrond droog is voldoet een semi-slick ook prima. De klimmen zijn vaak behoorlijk steil. Zorg voor een cassette met 32 of beter nog 34 of 36 tandjes. Het spreekt vanzelf dat de remmen van je bike prima in orde zijn. Hoe er te komen Vanaf Heerlen rij je in de richting Aken over de A4 naar de A61 richting Koblenz. Blijf de A61 volgen tot Ludwigshafen. Daarna over de A5 richting Karlsruhe en de A8 richting Stuttgart en Ulm. Voorbij Ulm de A7 op richting Kempten en daarna Reutte en Füssen. Net voor Reutte eindigt de autosnelweg. Volg de route Fernpass. Nog voor de Fernpas komt de afslag Lermoos. De afstand (vanaf grens Heerlen) bedraagt ongeveer 680 kilometer. Overnachtingen Informatie bij de VVV. Zelf verbleven we in het speciale mountainbikehotel Loisach (4*). Tel: 00-43-(0)5673-2394, fax: 00-43-(0)5673-239484, e-mail: [email protected], internet: www.sporthotel-loisach.at Het hotel heeft speciale mountainbike arrangementen. Een aantal begeleide tochten, mountainbikekaart, energiepakket, gebruik van gereedschap en parkeerplaats voor de fiets en de sauna is dan inbegrepen. Eten en drinken In de stadjes van de Zugspitz Arena zijn veel restaurants, cafés en pizzeria. De meeste berghutten in dit populaire gebied zijn gelukkig ook in de zomermaanden geopend. Verhongeren of verdorsten is dus niet mogelijk. Wat is er verder te doen Andere sporten: · Heel veel wandelroutes. · Canyoning, rafting en klimmen: Outdoor centre Haiming. D-6425 Haiming. Tel: 00-43-(0)5266-87188 of op locatie (gratis) 0 800-023499, internet: www.faszinatour.com · Klimmen en begeleide wandeltochten: Bergsport Total: Kirchplatz 12, A-6632 Ehrwald. Tel: 00-43-(0)5673-3000, e-mail: [email protected] · Zwemmen. Panoramabad Lermoos. Tel: 00-43(0)5673-3673 · Bergmeerduiken en paardrijden. Mohr Life Resort, Innsbruckerstrasse 40, Lermoos. Tel: 00-43-(0)5673-2362 Uitstapjes: · Innsbruck (140 km) · Garmisch Partenkirchen (50 km) · Ballonvaart. Sepp Halmetschlager. Tel: 00-43-(0)5673-3474 |
ZUGSPITZ ARENA
een Dolomieten gevoel in Oostenrijk Tekst en foto’s: Ronald en Ingrid Jacobs Niet met de auto hoge bergpassen trotseren. Niet door tunnels, waar de laatste tijd de meest afschrikwekkende berichten over verschijnen. Geen extreem lange autorit. Maar wel: een korte reistijd, fantastische mountainbiketracks, ‘Dolomieten’ panorama’s en mucho hoogtemeters? Als dat je droom is, dan heeft Mountainbike Plus hét mountainbikegebied voor je ontdekt; de Oostenrijkse Zugspitz Arena. De hoogste berg Pak niet meteen de wegenkaart om te zoeken waar het Oostenrijkse stadje Zugspitz Arena ligt. Je zult geen plaats vinden in Oostenrijk die zo heet. Het Oostenrijks Toeristische Samenwerkingsverband van de gemeentes Ehrwald, Lermoos, Bichbach, Biberwier, Heiterwang am See en Lähnwengle noemt dit gebied Zugspitz Arena. De Zugspitz is gerelateerd aan de gelijknamige berg, tevens ‘het hoogste punt’ van Duitsland. Hoezo wel een Zugspitz in Duitsland zul je zeggen. Het ligt toch in Oostenrijk. Dat klopt alle twee. De Zugspitz ligt precies op de grens van beide landen. De top van de berg ligt nog net op het grondgebied van onze Duitse buren. Als ik zie dat de top op 2964 meter blijft steken, hoor ik menig Duitser al knarsetandend zeggen: ‘’gerade kein Dreitousender”. Dat de Zugspitz Arena helemaal vooraan in Oostenrijk ligt, zorgt voor een aangenaam korte reistijd. Vanaf Heerlen zijn alleen de laatste vijftig kilometers geen autosnelweg. Garmisch Partenkirchen als alternatief Na een reistijd van een uurtje of zeven staan we op de stoep van sporthotel Loisach (4*) in Lermoos. Onze bikes vinden al snel een plekje in de verwarmde fietsengarage. Daarin neemt een werkbank met alle noodzakelijke gereedschap om reparaties uit te kunnen voeren een prominente plaats in. Vanaf het balkon van onze kamer hebben we direct zicht op de enkele kilometers verderop gelegen Zugspitz. Of liever, zouden we moet hebben. Het regent stevig en de berg hult zich in een dikke laag mist. Hoewel ik eigenlijk wel beter weet vraag ik aan de eigenares van het hotel of het weer morgen beter is. Het ontkennende antwoord stelt me teleur. Maar, zo verzekerd ze mij, overmorgen wordt het een stralende dag. En inderdaad, als ik de volgende ochtend wakker word en de gordijnen hoopvol open schuif is de berg nog steeds niet te zien. Ik begin zelfs te twijfelen of de Zugspitz bestaat. Misschien is het alleen maar een reclamestunt. Met dit hondenweer is biken wel het laatste wat bij ons opkomt. We besluiten met de auto naar de vijftig kilometer verderop gelegen chique wintersportplaats Garmisch Partenkirchen te rijden. Voor shoppers een schot in de roos. Exclusieve shops naast winkels met toeristenpulp. In het historische centrum wedijveren cafés en restaurants om een plaatsje. Uren struinen we door het centrum. Gepakt en gezakt, onze magen vol met koffie en gebak, en heel veel Marken lichter, gaan we terug naar Lermoos. Eindelijk biken De volgende ochtend straalt er zowaar een schraal zonnestraaltje door de gordijnen. Opnieuw ruk ik de gordijnen open en ja hoor, hij bestaat echt, de Zugspitz. Glanzend in de ochtendzon, beneden nog nat van de dagenlange plensbuien en boven gekroond met een maagdelijk witte deken. Inderdaad, als het om bergen gaat, is de Zugspitz een schitterend exemplaar. Snel steken we ons in de fietskleren. Wel nemen we de tijd voor een uitgebreid bikersontbijt. Daarna gaan we naar de receptie van ons hotel. Daar ligt een boek met mountainbiketochten die vanuit het hotel starten. De eigenares helpt ons met het maken van een keus. En dat valt niet mee. In de hele Zugspitz Arena kun je kiezen uit meer dan honderd verschillende tochten. Ook is het mogelijk om deel te nemen aan begeleide tochten. Een flink aantal hotels heeft de fietshandschoenen ineengeslagen en er een professioneel team van begeleiders opgezet. Maar liefst zes dagen in de week worden er tochten georganiseerd, zonodig in drie verschillende niveaus. En ze gaan altijd door, ook al ben je de enige deelnemer. De gidsen zijn perfect op de hoogte van de omstandigheden. Zeker met slechter weer is dat een geruststellende gedachte. De gidsen kennen de streek als hun spreekwoordelijke broekzak. Speciale plekjes waar de standaard routes niet komen zijn dan meer regel dan uitzondering. Seebenmeer, een oase in een berglandschap Genoeg gefilosofeerd. Vandaag rijden we zelfstandig de route naar het Seebenmeer; een van de acht bergmeren in dit gebied. Vanaf ons hotel (1020 m) fietsen we meteen de Moos (1002 m) in. Een opmerkelijk vlak stukje land, gelegen midden tussen de bergen. De Moos is werkelijk zo plat als een pannenkoek. In vroeger tijden was het een moeras. Door de aanleg van tientallen kanaaltjes is dit stuk land droog gelegd en doet nu dienst als uitermate vruchtbare landbouwgrond. Gemotoriseerd verkeer is verbannen van de weggetjes en paden die het gebied doorkruisen. Wij fietsen dwars door de Moos naar de bij veel Nederlanders bekende wintersportplaats Ehrwald (994 m). Als de weg begint te klimmen heb ik me al warm gereden. De route is eenvoudig, de borden met het opschrift Ehrwalder Alm (1502 m) geven de richting aan. Al na enkele kilometers eindigt de brede asfaltweg bij een hek. Vanaf hier geen auto’s meer. Die moeten achterblijven op de levensgrote parkeerplaats. De stoeltjeslift die skiërs in de winter naar de Alm brengt is nu buiten gebruik. Daardoor kenmerkt de rest van de route zich door een bijna absolute verlatenheid. Na het hek is het weggetje net breed genoeg voor één auto. Een grotere handicap is het stijgingspercentage. 440 Hoogtemeters in minder dan drie kilometer betekent zo’n veertien kuitenbijters procenten. Het serieuze werk is begonnen! Het valt me op dat de haarspeldbochten vaak onderling verbonden zijn door single tracks. Te steil om tegen omhoog te rijden, maar in een afdaling zeker goed te doen. Eenmaal op de Ehrwalder Alm verandert het landschap drastisch. Wrong de weg omhoog zich door een nauwe kloof omhoog, de alm biedt een weidse blik over de omringende bergen. Koeien en een honderdtal paarden bevolken het gigantische stuk grasland. Genoeg reden voor een korte stop om even naar het uitzicht en de dieren te kijken. Ook is het tijd om een broodje te eten. We nemen plaats op een stapel houtblokken en ik haal de zak met broodjes uit mijn rugzak. Nieuwsgierig komen een tiental paarden dichterbij. “Leuk” zeggen we nog tegen elkaar. Dan stopt een paard zijn groot gebit in mijn hand en verorbert in een hap mijn broodje. Shit… snel stop ik de zak met broodjes terug in mijn rugzak. Voor ik die dicht kan doen verdwijnt daar een andere paardenkop in en trekt de broodjes met zak en al, er weer uit. Voor ik met mijn ogen kan knipperen verdwijnen de broodjes in diverse paardenmagen. Ik ben vegetariër, maar vanaf vandaag maak ik voor paardenrookvlees een uitzondering. Hongerig en lacherig, omdat we ons zo hebben laten inpakken door een paar plaatselijke viervoeters, stappen we weer op de fiets. Maar niet voor lang. Drie bochten later trekt het terras van berghut Alpengluhn ons als een magneet naar zich toe. Een fantastisch uitzicht, een lekkere kop koffie en een reusachtig stuk apfelstudel. Wie denkt er dan nog aan een broodje paardenrookvlees? Spiegelbeeld We rijden verder. Vrijwel meteen moeten we verder omhoog over een schotterweg met behoorlijk veel losse stenen. Technisch niet al te moeilijk, maar wel behoorlijk inspannend. Vanaf het pad is het uitzicht op de Ehrwalder Alm werkelijk schitterend. Eenmaal op 1550 meter hoogte is de route (tijdelijk) wat eenvoudiger. Tot aan Jaussenstation Sebben Alm (2,5 km) is het pad nergens meer glooiend. Daarna komt nog even het echte werk. Een stijging van twintig procent en ontelbare losse stenen vergen het uiterste van onze fysieke gesteldheid en rijtechnisch kunnen. Gelukkig duurt de martelgang maar een kilometer. Zonder af te stappen en hartstikke voldaan bereiken we het Seebenmeer (1660 m). Daar val ik alsnog van mijn bike. Niet van vermoeidheid deze keer, maar van verbazing. Dit is zo ontzettend prachtig! Zonnig licht. Blauwe lucht. Voor ons een meer met glashelder blauwgroen water waarin het Wettersteinmassief met zijn sneeuwbedekte bergen weerspiegelt. Het bezorgt ons koude rillingen, zo mooi. Een half uurtje absorberen we de omgeving. Dan neemt onze realiteitszin weer de overhand en beseffen we dat we terug moeten. En dat is geen probleem. Down, down en nog eens down tot we in de Moos aankomen. Nog even lekker uitfietsen en dan parkeren we onze bikes in de ‘bike garage’ van ons hotel. Als we ’s avonds aanschuiven aan het uitgebreide diner weten we weer waarom we voor een bikershotel hebben gekozen. In de dagen die volgen nemen we nog deel aan een aantal begeleide tochten. Tijdens een techniektraining wordt onze stuurvaardigheid ook nog grondig bijgeschaafd. Kortom een sportieve en leerzame bikersweek. Conclusie Als het om biken gaat is professionaliteit en kwaliteit een specialiteit van de Zugspitz Arena. Heb je geen zin om kaart te lezen en wil je de beste op-maat-gesneden routes rijden, kies dan voor een begeleide tocht. Alle gradaties bikers vinden in dit gebied voldoende uitdaging. Ondanks alle bergen is het ook mogelijk om relaxed door de dalen te fietsen zonder al te veel hoogtemeters. Voor de technische alleskunners liggen er ontelbare singeltracks te wachten. Maar de Zugspitz Arena zal vooral liefhebbers van schitterende panorama’s aanspreken die niet bang zijn voor een flink aantal hoogtemeters. |